W następnym artykule szczegółowo omówimy Powłoka elektronowa i jego wpływ na nasze życie. Powłoka elektronowa to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę wielu osób, wywołując debatę i zainteresowanie w różnych dziedzinach i sektorach. Na tych stronach będziemy badać różne aspekty i perspektywy Powłoka elektronowa, odnosząc się do jego historycznego znaczenia, obecnej sytuacji i możliwych przyszłych konsekwencji. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pouczający i stymulujący, oferując naszym czytelnikom nowe pomysły i podejścia do Powłoka elektronowa.
Powłoka elektronowa – zbiór stanów kwantowych o tej samej wartości głównej liczby kwantowej.
W chemii za powłokę elektronową wokół danego atomu uważa się zbiór orbitali atomowych mających tę samą główną liczbę kwantową n. Kolejnym wartościom n przypisane są kolejne powłoki: K, L, M, N, O, P i Q. Powłoki składają się z różnej liczby podpowłok elektronowych, odpowiadających określonym rodzajom orbitali atomowych:
Symbol powłoki | główna liczba kwantowa n |
2n2 (maksymalna liczba elektronów) |
podpowłoki |
---|---|---|---|
K | 1 | 2 | s |
L | 2 | 8 | s, p |
M | 3 | 18 | s, p, d |
N | 4 | 32 | s, p, d, f |
O | 5 | 50 | s, p, d, f, g |
P | 6 | 72 | s, p, d, f, g, h |
Q | 7 | 98 | s, p, d, f, g, h, i |
Maksymalna liczba elektronów na podpowłokach (zgodnie ze wzorem n = 4l + 2, gdzie l to poboczna liczba kwantowa):
Wbrew informacjom podawanym przez niektóre źródła, nie wszystkie gazy szlachetne mają całkowicie zapełnione powłoki elektronowe. Np. argon ma w powłoce M zapełnione podpowłoki s i p, nie ma natomiast elektronów d. Maksymalnie zapełniona powłoka elektronowa nie musi być energetycznie korzystna – pierwsze odstępstwo od tej zasady obserwuje się dla atomu potasu, w którym ostatni elektron wchodzi na podpowłokę 4s, a nie 3d. Jest tak dlatego, że przy dużych liczbach atomowych wzrasta rola oddziaływania spin-orbital w porównaniu z oddziaływaniami elektrostatycznymi.