W dzisiejszym świecie Portal:Fantastyka stał się tematem zainteresowania i debaty szerokiego grona osób. Wraz ze swoim rosnącym znaczeniem w społeczeństwie, Portal:Fantastyka w dalszym ciągu generuje różnorodne opinie i perspektywy, które wpływają na decyzje indywidualne i zbiorowe. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Portal:Fantastyka wywiera znaczący wpływ na sposób, w jaki myślimy i działamy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Portal:Fantastyka i jego wpływem na nasze życie, a także implikacjami, jakie ma to na przyszłość.
|
Wikipedyści zdecydowali o wygaszeniu portali. Tworzenie nowych nie jest już zalecane. Ta strona została zamknięta i pozostawiona jedynie dla historycznego odniesienia. Jeśli chcesz wznowić dyskusję dotyczącą statusu tej strony, zasięgnij opinii społeczności w Kawiarence. |
Kości do gry – niewielkie wielościany z umieszczonymi na poszczególnych bokach liczbami (oczkami). Wykorzystuje się je w grach planszowych, fabularnych, bitewnych i hazardowych w celu generowania losowych wyników. Najczęściej spotykane są kości sześcienne.
Kości do gry wynaleziono już w starożytności. Najstarsze znaleziono w pochodzących z 2000 r. p.n.e. grobowcach egipskich. Wielką popularnością cieszyły się w imperium rzymskim i w epoce średniowiecza. Były one zarówno narzędziami hazardu, jak i przyrządami wróżbiarskimi. W XX wieku dzięki wynalezieniu tworzyw sztucznych pojawiło się wiele nowych typów kości o liczbie ścianek sięgającej od 4 do 100.
Artystyczna wizja sterraformowanego Marsa
Anna Dorota Brzezińska (ur. 8 czerwca 1971 w Opolu) – polska pisarka fantasy.
Absolwentka Instytutu Historii KUL oraz absolwentka i doktorantka mediewistyki Central European University w Budapeszcie. Była współwłaścicielką Agencji Wydawniczej Runa. Trzykrotna laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla.
W Internecie używa pseudonimu Sigrid. Wyszła za mąż za Grzegorza Wiśniewskiego. Mieszka w Warszawie.
Debiutowała w roku 1998 opowiadaniem A kochał ją, że strach, opublikowanym w „Magii i Mieczu”, za które otrzymała Nagrodę im. Janusza A. Zajdla. Nagrodę tę otrzymała również za powieść Żmijowa harfa i za opowiadanie Wody głębokie jak niebo. Znana głównie jako autorka cyklu powieści o zbóju Twardokęsku oraz opowiadań o Babuni Jagódce (wydanych w zbiorze Opowieści z Wilżyńskiej Doliny). W kwietniu 2005 ukazał się zbiór opowiadań Wody głębokie jak niebo, zawierający siedem utworów, których akcja rozgrywa się w krainie wzorowanej na renesansowej Italii.
Akcja serialu zaczyna się w roku 2149, kiedy życie na Ziemi jest zagrożone całkowitym wyginięciem (ze względu na zanieczyszczenie powietrza i przeludnienie). Podczas eksperymentu naukowcy przypadkowo odkrywają dziurę w czaso-przestrzeni, która prowadzi 85 milionów lat w przeszłość do równoległej rzeczywistości. Organizowana jest loteria, której zwycięzcy, zwani pielgrzymami, w grupach przenoszą się w przeszłość do kolonii zwanej Terra Nova. Wśród nich jest rodzina Shannonów.
Rivendell przedstawiono w filmach animowanych Ralpha Bakshiego (Władca Pierścieni), Arthura Rankina Jr. i Jules’a Bassa (Hobbit, Powrót Króla) oraz w filmowych trylogiach Petera Jacksona Władcy Pierścieni i Hobbicie. Liczne doń nawiązania występują w różnorodnych formach: jego nazwa jest nadawana utworom muzycznym i literackim, przedsięwzięciom i wydarzeniom, a także przedsiębiorstwom; jest tematem utworów zarówno fanowskich, jak i profesjonalnych, pojawia się także w grach komputerowych.
Nazwa Rivendell jest angielską kalką sindarińskiego Imladris, co tłumaczy się na polski jako Głęboka Dolina w Rozpadlinie Gór. Oryginalnie w westronie, tłumaczonym na angielski, nazwa tego miejsca brzmiała Karningul, co znaczy Wcięta dolina lub Wyrąbana dolina.
Rivendell zwane było także Ostatnim Przyjaznym Domem (w angielskim oryginale – The Last Homely House) i Ostatnim Przyjaznym Domem na wschód od Morza (The Last Homely House East of the Sea). W Hobbicie zostało także nazwane Pierwszym Przyjaznym Domem, kiedy Bilbo i Gandalf wracali po pokonaniu Smauga. W przekładzie Jerzego Łozińskiego Rivendell występuje jako Tajar.
Alfred Leopold Isidor Kubin (ur. 10 kwietnia 1877 w Litomierzycach, zm. 20 sierpnia 1959 w Zwickledt) – austriacki rysownik, grafik, litograf, malarz, a także pisarz, nazywany „austriackim Goyą”.
Początkowo (w latach 1892–1896) zajmował się fotografią u Aloisa Beera (którego zajmowały zwłaszcza pejzaże). W 1896 próbował popełnić samobójstwo nad grobem swojej matki. W 1898 uczył się prywatnie malować pod kierunkiem Ludwiga Schmida-Reutte. Od 1899 studiował w Monachium. W 1902 pierwszy raz wystawił swoje prace w Berlinie. Przebywał w Paryżu, we Włoszech, w Szwajcarii, a także na Bałkanach. Od 1911 związany z monachijską grupą Der Blaue Reiter, do której należeli m.in. Paul Klee czy Wassily Kandinsky.
Stworzył własny indywidualny styl oscylujący między symbolizmem a ekspresjonizmem. Jest uważany za jednego z prekursorów surrealizmu. Charakteryzowała go delikatna, cienka nerwowa kreska, nastrój grozy, tajemniczości, potwory i mary. Czerpał z fascynacji dziełami Francisca Goi, Pietera Bruegla (starszego), Jamesa Ensora, Edvarda Muncha, oraz Odilon Redona.
Urodzili się:
Niccolò Machiavelli (1469-1527) • Sir George Thomson (1892-1975) • J. Bierens de Haan (1892-1971) • Dodie Smith (1896-1990) • John Collier (1901-1980) • Alan Hynd (1903-1974) • Virgilio Martini (1903-1986) • Norman Corwin (1910-2011) • May Sarton (1912-1995) • Joyce Barkhouse (1913-2012) • Thelwell (1923-2004) • Jack H. Stocker (1924-2009) • Harry O. Ruppe (1929-2016) • Bernard Knight (1931) • Domenico Gnoli (1933-1970) • Steven Weinberg (1933) • Rick DeMarinis (1934) • Nelida Pinon (1937) • D. J. Conway (1939) • Dennis O'Neil (1939) • Harry Gervais (1939) • Thomas Hoover (1941) • Annie-Claude Martin (1943) • Elizabeth Horrocks (1946) • Stephen Mertz (1947) • Michael Cadnum (1949) • Sheri Sinykin (1950) • Maxine Trottier (1950) • W. H. Pugmire (1951) • Tatyana Tolstaya (1951) • Guy Snyder (1951) • Mayer Alan Brenner (1956) • Bill Sienkiewicz (1958) • G. P. Taylor (1958) • Ben Elton (1959) • Danbert Nobacon (1959) • Keinojō Mizutama (1959-2014) • Jaron Lanier (1960) • Ian Whybrow (1961) • Stephan Martiniere (1962) • Aleksander Prozorow (1962) • Michael Marshall Smith (1965) • Jarosław Grzędowicz (1965) • M. M. Smith (1965) • Jaroslaw Grzędowicz (1965) • Michael D. C. Drout (1968) • Daryl F. Mallett (1969) • Cezary Zbierzchowski (1975) • Jessica Spotswood (1980) • Danielle Raver (1984)
Zmarli:
Thomas Hood (1799-1845) • Sara Coleridge (1802-1852) • Albert Chavannes (1836-1903) • Milan C. Edson (1839-1921) • Jessie Willcox Smith (1863-1935) • Charles Elliot Niswonger (1868-1918) • Charles Fort (1874-1932) • Albert Béguin (1901-1957) • Charles Angoff (1902-1979) • Premendra Mitra (1904-1988) • Madeleine Truel (1904-1945) • Durbin Lee Horner (1906-1979) • Ted Key (1912-2008) • Paul Darcy Boles (1916-1984) • George P. Elliott (1918-1980) • Kirk Drussai (1919-1991) • Malcolm Bosse (1926-2002) • Pat O'Shea (1931-2007) • Jerzy Kosinski (1933-1991) • Tom Sutton (1937-2002) • Frank Gasperik (1942-2007) • Robyn Herrington (1961-2004)Powieść zdobyła nagrody: Hugo, Campbella i Prometeusza w 2000 oraz Nagrodę im. Kurda Lasswitza w 2004. Była także nominowana do nagród: Nebula, Clarke’a i Locusa.
Akcja rozgrywa się w odległej przyszłości, gdy współzawodniczą ze sobą dwie cywilizacje ludzkie: Queng Ho – kupcy handlujący między gwiazdami oraz okryci tajemnicą Emergenci. Obydwie cywilizacje spotykają się przy planecie krążącej wokół gwiazdy OnOff, gdzie rozwinęło się rozumne życie. Gwiazda ta świeci tylko przez 30 lat z 250, przez pozostały czas na powierzchni planety zapada absolutna zima. Na planecie, zwanej Arachnie, toczą wojny istoty przypominające olbrzymie pająki. Gdy słońce gaśnie zapadają w stan hibernacji, gdy słońce ożywa, budzą się i walczą dalej.
Thorgal – francuskojęzyczna seria komiksowa stworzona przez belgijskiego scenarzystę Jeana Van Hamme'a i polskiego rysownika Grzegorza Rosińskiego. Opowiada o przygodach wikinga Thorgala Aegirssona, który stara się chronić swoją rodzinę przed niebezpiecznymi ludźmi i bogami. Fabuła serii utrzymana jest w konwencjach fantasy, science fiction oraz dramatu historycznego i wykorzystuje wiele motywów z mitologii nordyckiej. Thorgal ukazał się po raz pierwszy w 1977 w odcinkach na łamach belgijskiego czasopisma "Le Journal de Tintin", a od 1980 publikowany jest w indywidualnych tomach przez belgijskie wydawnictwo Le Lombard. Po zakończeniu prac nad Thorgalem przez Van Hamme'a (w 2006) i Rosińskiego (w 2018) tworzenie serii przejęli scenarzyści: Yves Sente, Xavier Dorison i Yann oraz rysownik Fred Vignaux.
Akcja toczy się we wczesnym średniowieczu i rozpoczyna w Skandynawii. Thorgal Aegirsson, młody mężczyzna o nieznanym pochodzeniu, którego w dzieciństwie przygarnęli i wychowali wikingowie, zostaje skazany na śmierć przez ich władcę Gandalfa Szalonego za romans z jego córką Aaricią. Ocalony przez tajemniczą Slivię, Thorgal zwycięża Gandalfa i poślubia Aaricię.
Niewydawane: Alfa – Creatio Fantastica - Fantastyka – wydanie specjalne – Fantasy — Fenix Antologia – Fenix – Feniks (fanzin) — Fikcje – Gwiezdny Pirat – Komiks – Fantastyka – Komiks (czasopismo) – Magazyn Fantastyczny – Mała Fantastyka – Portal – Science Fiction (czasopismo) – Ubik
Zobacz też:
Kategorię grupującą czasopisma fantastyczne.Fantastyka - Fantastyka naukowa - Fantasy - High fantasy - Low fantasy - Horror - Gore - Baśń - Bajka - Mitologia - Powieść przygodowa - Utopia - Dystopia - Steampunk - Cyberpunk - Splatterpunk - Historia alternatywna - Dziwny Zachód
(według strony konwenty-poludniowe.pl/)
(według strony konwenty.info/)Lista
Drzewo
|