W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Polska nowela fantastyczna. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy wszystkie aspekty tego istotnego tematu. Polska nowela fantastyczna jest przedmiotem debat i badań od długiego czasu, a w tym artykule postaramy się rzucić światło na jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Od najbardziej nieznanych aspektów po praktyczne zastosowania, Polska nowela fantastyczna jest niewątpliwie tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przygotuj się więc na zagłębienie się w głęboką i wzbogacającą analizę Polska nowela fantastyczna.
Polska nowela fantastyczna – seria wydawnicza, w której skład wchodzi sześć tomów antologii polskiej noweli fantastycznej. Seria wydawana była w latach 1983–1986 przez Wydawnictwa Alfa w wyborze i opracowaniu Stefana Otcetena i opracowaniu graficznym Andrzeja Pągowskiego.
Seria jest wznowieniem, a jednocześnie „uzupełnieniem i kontynuacją” słynnej antologii zredagowanej przez Juliana Tuwima z ilustracjami Jana Marcina Szancera pod takim samym tytułem, która ukazała się początkowo w jednym tomie w 1949 nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego. W 1952 Tuwim dokonał reedycji, rozbił książkę na 2 tomy, usunął jedno opowiadanie i dodał kilka nowych utworów. Na tym wydaniu wzorowały się wszystkie następne wznowienia, m.in. w latach 70. w serii Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej Wydawnictwa Literackiego. Wznowione przez Stefana Otcetena w 1983 dwa tomy antologii Tuwima zapoczątkowały sześciotomową rozbudowaną reedycję.
W każdym z tomów na końcu zamieszczono krótkie biogramy autorów antologii. Utwory w tomach ułożone są chronologicznie. Seria ma jednolitą szatę graficzną, a liczba oczek na okładce odpowiada numerowi tomu, przy czym „oczko” jest interpretowane zarówno dosłownie jako grafika ludzkiego oka, jak i przenośnie jako punkt na kostce do gry.
Prezentowane w tym tomie utwory powstały od końca XVIII w. do dwudziestolecia międzywojennego. Tytuł został nadany w wydaniu z 1983.
Prezentowane w tym tomie utwory powstały od końca XVIII w. do dwudziestolecia międzywojennego. Tytuł został nadany w wydaniu z 1983.
Tomy I i II są takie same jak w poprzednich wydaniach.
Zawiera utwory napisane od połowy XVII w. do lat 80. XIX w. Jednym z kryteriów doboru utworów do tomu był fakt niepublikowania ich po 1945 roku (z jednym wyjątkiem – Sygurd Wiśniowski Drzewo latające).
Zawiera utwory z lat 1894-1918. Jednym z kryteriów doboru utworów do tomu był fakt niepublikowania ich po 1945 roku.
Zawiera utwory napisane w okresie dwudziestolecia międzywojennego, z wyjątkiem noweli Stanisława Balińskiego, napisanej w czasie wojny na emigracji i wydanego po wojnie poza granicami Polski.
Zawiera mniej znane utwory napisane w latach 1958-1984: wczesne utwory uznanych pisarzy (np. Boruń, Wnuk-Lipiński), utwory autorów, którzy w momencie publikacji nie opublikowali autorskiego wyboru opowiadań (np. Stoff, Oramus), nowe utwory popularnych w momencie publikacji pisarzy (np. Baraniecki, Zajdel). Autor wyboru dodał do niego również mało znany utwór fantastyczny poety Andrzeja Bursy.