Dziś Pojezierze Fińskie to temat, który wzbudza zainteresowanie szerokiego grona ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na życie codzienne, temat ten przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Od swoich początków po implikacje w teraźniejszości, Pojezierze Fińskie nadal jest przedmiotem ciągłej debaty i analizy. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Pojezierze Fińskie, od jego początków po ewolucję w czasie, aby zapewnić kompleksowe spojrzenie na ten fascynujący temat.
|
Ten artykuł od 2010-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Pojezierze Fińskie (fiń. Järvi-Suomi, szw. Insjöfinland) – obszar polodowcowy w południowej Finlandii, ograniczony od północy i południa wałami moren czołowych Salpausselkä. Obszar ten to wysoczyzna (do 355 m), na której znajduje się blisko 55 tysięcy jezior, m.in. Saimaa (czwarte co do wielkości w Europie, największe w Finlandii), Päijänne, Pielinen, Kallavesi. Występują tam krótkie, bogate w wodę rzeki (na przykład: Vuoksi, Kymijoki, Kokemäenjoki) z licznymi bystrzami i wodospadami. Przeważające formacje drzewne to lasy świerkowe i sosnowe, w związku z czym główną gałęzią gospodarki jest przemysł drzewny. Największe miasta Pojezierza Fińskiego to: Tampere, Jyväskylä, Kuopio, Lahti i Hämeenlinna.
Środkową część kraju zajmuje płaskowyż Pojezierza Fińskiego, na który składają się trzy prowincje, od zachodu licząc: Häme (szw. Tavastland), Savo (szw. Savolax) i Karelia (fiń. Karjala). Obszar ten określa się jako Järvi-Suomi (fiń. järvi – jezioro). Wody śródlądowe zajmują tu ponad 25% powierzchni, w krajobrazie dominuje woda, a kręte naturalne groble – harju – dzielące jeziora, dodają mu szczególnego uroku. Lasów jest również więcej niż na Nizinach Nadmorskich; pokrywają one 75-80% powierzchni.