Philippe Bergeroo

Philippe Bergeroo

Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1954 Ciboure
Wzrost	191 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1978 Girondins Bordeaux 133 (0) 1978–1983 Lille OSC 180 (0) 1983–1988 Toulouse FC 172 (0) W sumie: 485 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1977–1986 Francja 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1988–1990 INSEP 1990–1998 Francja (trener bramkarzy) 1998–1999 Paris Saint-Germain (asystent) 1999–2001 Paris Saint-Germain 2002 Stade Rennais 2003–2004 Francja U-17 od 2013 Francja (kobiety)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ III miejsce Meksyk 1986 piłka nożna ME I miejsce Francja 1984 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Bergeroo (ur. 13 stycznia 1954 w Ciboure) – francuski piłkarz grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

Bergeroo urodził się w Kraju Basków. Karierę piłkarską rozpoczął w amatorskim klubie Saint-Jean-de-Luz. W 1971 został bramkarzem Girondins Bordeaux, grającego w pierwszej lidze Francji i w sezonie 1971/1972 zadebiutował w niej, jednak przez pierwsze trzy sezony był tylko rezerwowym. W sezonie 1974/1975 zaczął grać w pierwszym składzie Bordeaux. Od 1975 stał się czołowym zawodnikiem zespołu i jedną z jego gwiazd obok Alaina Giresse'a i Jeana Gallice'a. Do końca sezonu 1977/1978 rozegrał dla Bordeaux 133 ligowe spotkania.

Latem 1978 Bergeroo przeszedł do innego pierwszoligowca, Lille OSC. Tam także stał się pierwszym bramkarzem i w 1979 zajął z Lille 6. miejsce w lidze, a obok Pierre’a Pleimeldinga, Žarka Olarevicia i Roberta Cabrala stał się jedną z gwiazd drużyny. W Lille spędził łącznie 5 sezonów, jednak nie osiągnął większych sukcesów. Łącznie w tym okresie wystąpił w lidze 180 razy.

Od 1983 Bergeroo ponownie grał w nowym klubie, tym razem w Toulouse FC, m.in. z reprezentantami kraju: Christianem Lopezem, Guyem Lacombe’em, Gérardem Solerem czy Jeanem-François Domergue’em. W drużynie z Tuluzy grał do końca sezonu 1987/1988 i rozegrał dla niej 172 mecze. Karierę zakończył w wieku 34 lat.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Francji Bergeroo zadebiutował 10 października 1979 w wygranym 3:0 towarzyskim spotkaniu ze Stanami Zjednoczonymi. W 1984 został powołany przez Michela Hidalgo do kadry na Euro 84. Tam był rezerwowym bramkarzem dla Joëla Batsa i nie rozegrał żadnego spotkania, a Francja wywalczyła mistrzostwo Europy. Z kolei w 1986 jako dubler Batsa zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Meksyku. Łącznie w kadrze „Tricolores” rozegrał 3 spotkania.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Bergeroo został trenerem. Najpierw pracował z młodzieżą w INSEP, czyli Institut National du Sport et de l'Education Physique, a w 1990 został trenerem bramkarzy reprezentacji Francji. Pracował z trzema selekcjonerami: Michelem Platinim, Gérardem Houllierem i Aimé Jacquetem. W 1998 został asystentem Ricarda Gomesa, a potem Alaina Giresse'a w Paris Saint-Germain, a w 1999 sam objął stanowisko pierwszego trenera i pracował na nim do 2001. W 2002 trenował piłkarzy Stade Rennais FC, a w latach 2003–2004 był selekcjonerem kadry U-17. Od 11 września 2013 selekcjoner piłkarskiej reprezentacji Francji kobiet.

Bibliografia

• Profil na stronie National Football Teams (ang.)