W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane ze zmienną Paul Bérenger, odnosząc się do jej znaczenia w różnych kontekstach i analizując możliwe implikacje dla naszego codziennego życia. W całej historii Paul Bérenger odegrał kluczową rolę w rozwoju różnych dyscyplin, a jego znaczenie jest nadal przedmiotem dyskusji. Od jego początków po ewolucję w epoce nowożytnej, zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, kulturę, naukę, technologię i wiele innych aspektów naszego codziennego życia. Poprzez podejście interdyscyplinarne staramy się rzucić światło na różne aspekty składające się na Paul Bérenger, zagłębiając się w jego implikacje i oferując wszechstronną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Premier Mauritiusa | |
Okres |
od 30 września 2003 |
Przynależność polityczna |
Walczący Ruch Mauritiusu (MMM) |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Paul Raymond Bérenger (ur. 26 marca 1945 w Curepipe) – maurytyjski polityk, premier Mauritiusa od 30 września 2003 do 5 lipca 2005. Lider Walczącego Ruchu Mauritiusu (Mauritian Militant Movement – MMM).
Paul Bérenger, pochodzący ze społeczności francuskiej na Mauritiusie, w 1966 ukończył filozofię na University College of North Wales w Bangorze. W maju 1968 brał udział w demonstracjach studenckich w Paryżu. Po powrocie do ojczyzny, w 1969 założył ugrupowanie polityczne Walczący Ruch Mauritiusu (MMM). W 1976 z jego ramienia po raz pierwszy wszedł w skład Zgromadzenia Narodowego.
Od 1982 do 1983 pełnił funkcję ministra finansów, a w latach 1991-1994 funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Anerooda Jugnautha. Od 1995 do 1997 był wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych w rządzie premiera Navina Ramgoolama. Po wyborach parlamentarnych w 2000 jego partia ponownie zawarła koalicję z Ruchem Socjalistycznym Mauritiusu Jugnautha i w nowym gabinecie Berenger objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów.
Po objęciu urzędu prezydenta przez premiera Anerooda Jugnautha, Bérenger 20 września 2003 zastąpił go na stanowisku szefa rządu. Urząd pełnił do 5 lipca 2005, kiedy wybory parlamentarne wygrała Partia Pracy Navina Ramgoolama. Był jedynym w historii premierem Mauritiusu niepochodzącym ze społeczności hinduskiej.
W wyborach parlamentarnych w maju 2010 jego partia zdobyła 18 mandatów, przegrywając z Partią Pracy i ponownie znalazła się w opozycji.