Paul-Émile de Souza
Obecnie Paul-Émile de Souza jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie na polu zawodowym, Paul-Émile de Souza stał się powracającym tematem rozmów na całym świecie. Dzięki różnorodności aspektów i zdolności do wywoływania debaty Paul-Émile de Souza pozostaje stale rozwijającym się tematem, który wciąż przyciąga uwagę i ciekawość publiczności. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Paul-Émile de Souza, jego wpływ i dzisiejsze znaczenie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przewodniczący Dahomeju | |
| Okres |
od 13 grudnia 1969 |
| Przynależność polityczna |
Mil |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Paul-Émile de Souza (ur. ok. 1930, zm. 17 czerwca 1999) – beniński pułkownik, następnie przewodniczący Dahomeju od 13 grudnia 1969 do 7 maja 1970.
Kariera wojskowa
W 1966 roku de Souza został wybrany wiceprzewodniczącym Narodowego Komitetu Rewolucyjnego, a także został jednym z trzech oficerów tejże organizacji. Stanowisko to miało niewielki zakres kompetencji, co zaowocowało jego rozwiązaniem przez prezydenta Christophe Soglo 6 kwietnia 1969. Kiedy w tym samym roku Soglo został obalony, de Souza został wybrany przez kolejnego prezydenta Émile Derlin Zinsou na Dyrektora Spraw Wojskowych.
Prezydentura
10 grudnia 1969 Émile Derlin Zinsou został obalony w wojskowym zamachu stanu, kierowanym przez Maurice Kouandété. Kouandété nie został jednak wybrany przez wojsko na kolejnego prezydenta. Z kolei Dyrekcja Wojskowa 13 grudnia obwołała de Souzę przewodniczącym kraju. 28 marca 1970 odbyły się wybory prezydencie, poprzedzone zamieszkami w Parakou, gdzie zginęło sześć osób. Najwięcej głosów w wyborach uzyskali Hubert Maga, Sourou-Migan Apithy i Justin Ahomadégbé-Tomêtin. W wyniku braku początkowego konsensusu, Maga zagroził, iż w przypadku nie powierzenia mu funkcji prezydenta dokona secesji swojego rodzimego rejonu. Podobne roszczenia miał Apithy, który groził przyłączeniem swojego regionu do Nigerii. By uniknąć wojny domowej trzech byłych prezydentów osiągnęło kompromis, który polegał na wymienianiu się sprawowaniem urzędu co dwa lata. Tak więc 7 maja 1970 Hubert Maga został kolejnym przewodniczącym kraju.
Późniejsze życie
Po złożeniu urzędu przewodniczącego kraju, de Souza został szefem sztabu armii dahomejskiej.
Maurice Kouandété próbował tym razem obalić prezydenta Magę 23 lutego 1972. Plan Kouandété'a zakładał przejęcie budynków rządowych w Ouidah oraz zabójstwo de Souzy. Wypełniający zlecenie major Moumouni został śmiertelnie raniony przez de Souzę. Z zamachu de Souza wyszedł lekko ranny. Prezydent Hubert Maga także nie ucierpiał w zamachu. Następnie Kouandété został skazany na karę śmierci, która jednak nie została wykonana.
Kiedy do władzy doszedł Mathieu Kérékou de Souza został zwolniony z wojska. Objął natomiast funkcję komisarza narodowego banku SOCAD. Paul-Émile de Souza zmarł 17 czerwca 1999.
Przypisy
- ↑ a b Benin. rulers.org.
- ↑ Samuel Decalo: Historical Dictionary of Dahomey (People's Republic of Benin). Metuchen, New Jersey: Scarecrow Press, 1976, s. 54. ISBN 0-8108-0833-1.
- ↑ Samuel Decalo: Historical Dictionary of Dahomey (People's Republic of Benin). Metuchen, New Jersey: Scarecrow Press, 1976, s. 37. ISBN 0-8108-0833-1.
- ↑ Samuel Decalo: Historical Dictionary of Dahomey (People's Republic of Benin). Metuchen, New Jersey: Scarecrow Press, 1976, s. 54-55. ISBN 0-8108-0833-1.
- ↑ a b Martha Kneib: Benin, Cultures of the World. Nowy Jork: Marshall Cavendish, 2007, s. 21. ISBN 0-7614-2328-1.
- ↑ a b c Jim Hudgens, Nathalie Callonec, Richard Trillo: Benin, Cultures of the World. Londyn: Rough Guides, 2003, s. 893. ISBN 1-84353-118-6.
- ↑ Slayings Reported and Regional Tension Rises as Dahomey Votes for President. The New York Times. .
- ↑ a b Dahomean Sergeant Slain In Attack on Chief of Staff. The New York Times. .
- ↑ Samuel Decalo: Historical Dictionary of Dahomey (People's Republic of Benin). Metuchen, New Jersey: Scarecrow Press, 1976, s. 55. ISBN 0-8108-0833-1.