Park Narodowy Wysokich Taurów
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Park Narodowy Wysokich Taurów, badając jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia, Park Narodowy Wysokich Taurów wywołał duże zainteresowanie i debatę zarówno wśród ekspertów, jak i entuzjastów. Na następnych kilku stronach zbadamy wiele aspektów Park Narodowy Wysokich Taurów, analizując jego implikacje w obszarach tak różnorodnych, jak nauka, kultura, polityka i ekonomia. Poprzez szczegółowe i wyczerpujące podejście, artykuł ten ma na celu przedstawienie pełnego i aktualnego spojrzenia na Park Narodowy Wysokich Taurów, zapewniając czytelnikom głębsze zrozumienie jego znaczenia we współczesnym świecie.
| |
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1981 |
| Powierzchnia |
1856 km² |
 Obszar parku w 1992 | |
Położenie na mapie Austrii  | |
 47°05′58″N 12°39′25″E/47,099444 12,656944
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Wysokich Taurów (niem. Nationalpark Hohe Tauern) – park narodowy w Austrii, obejmujący większą część grupy górskiej Wysokie Taury. Najstarszy i największy park narodowy w całej Austrii, a jednocześnie największy obszar chroniony w całych Alpach. Utworzony został w 1981 r.
Opis
Obejmuje ponad 1800 km² (z tego 1189 km² ścisłej strefy ochrony i 627 km² otuliny). Na terenie parku rośnie 3300 gatunków roślin (1150 gatunków porostów, 950 gatunków mchów i 1200 gatunków roślin naczyniowych). Szczególne bogactwo reprezentują grzyby, których naliczono tu ponad 4000 gatunków. Z kręgowców stale występuje tu 9 gatunków ryb, 11 gatunków płazów, 8 gatunków gadów, 114 gatunków ptaków i 52 gatunki ssaków. Wielkie drapieżniki, jak niedźwiedź brunatny, wilk szary czy ryś, zostały tu wytępione na przełomie XIX i XX stulecia.
Symbolem alpejskiej przyrody jest w Wysokich Taurach koziorożec alpejski (chroniony prawem). Jego populacja została odnowiona w latach 60. XX w., ponieważ pierwotne stado tych zwierząt również w większości zostało wcześniej wytrzebione. Wraz z koziorożcem występują tu kozica w podgatunku alpejskim (Rupicapra rupicapra rupicapra) i świstak - obydwa gatunki mają status zwierzyny łownej, jednak wielkość ich odstrzału jest ściśle regulowana.
Powierzchnia
Zmiany powierzchni parku do 1992 roku:
Przypisy
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 10; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. .
- ↑ Hermann Stotter: Geschichte und Daten Nationalpark Hohe Tauern Tirol. Ökologie kontra Ökonomie - Der Sieg der Vernunft, ss. 4 i 5. .