Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony”

W dzisiejszym świecie Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” odegrał fundamentalną rolę w naszym życiu. Niezależnie od tego, czy jest to aspekt osobisty czy zawodowy, Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” stał się tematem ogólnego zainteresowania ze względu na jego wpływ na nasze społeczeństwo. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” oraz temu, jak ukształtował on nasze doświadczenia i perspektywy. Od wpływu na kulturę popularną po rolę w innowacjach technologicznych, Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” okazał się wszechstronnym i istotnym tematem w obecnym krajobrazie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” ewoluował w czasie i jego wpływ na ludzi, społeczności i branże. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na ten fascynujący temat!

Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony”
Awers
Awers srebrnej odznaki „SPO”
Ustanowiono

17 kwietnia 1950

Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” („SPO”) – polskie odznaczenie resortowe ustanowione uchwałą Rady Ministrów z 17 kwietnia 1950, a wycofane 16 maja 1958.

Opis

Odznaka „Sprawny do Pracy i Obrony” została ustanowiona dla podkreślenia poważnej roli wychowania fizycznego i sportu w podnoszeniu stanu zdrowotności oraz dla zapewnienia wszechstronnego rozwoju fizycznego Obywateli i przygotowania ich do wydajnej pracy i obrony Ludowej Ojczyzny. W zamierzeniu odznaka SPO miała stanowić wyraz osiągniętej sprawności fizycznej w ramach wszechstronnego i powszechnego wychowania fizycznego.

Zgodnie z ww. uchwałą RM Główny Komitet Kultury Fizycznej był zobowiązany do ustalenia regulaminu odznaki i sprawował nadzór nad całokształtem działalności dotyczącej odznaki.

Stopnie

  • 1. Stopień dziecięcy – dla wieku od 11 do 14 lat
  • 2. Stopień młodzieżowy – dla wieku od 15 do 18 lat (1950-1952), od 15 do 16 lat (od 1952)
  • 3. Stopień I – dla wieku od lat 19 (1950-1952), od 17 lat (od 1952)
  • 4. Stopień II – po uzyskaniu stopnia I (1950-1952), od 17 lat (od 1952)

Bibliografia