Nowe Hebrydy
W dzisiejszym świecie Nowe Hebrydy stał się tematem najwyższej wagi i znaczenia dla różnych obszarów i sektorów. Jego wpływ był zauważalny w społeczeństwie, gospodarce, polityce, kulturze i codziennym życiu ludzi. Od momentu pojawienia się Nowe Hebrydy wywołał niekończące się debaty, dyskusje i analizy, które pozwoliły nam zrozumieć jego zakres i wpływ na dzisiejszy świat. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne krawędzie i aspekty związane z Nowe Hebrydy, analizując jego ewolucję w czasie, jego obecne implikacje i wyzwania, a także możliwy przyszły rozwój. Zbada, w jaki sposób Nowe Hebrydy zmienił sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do siebie, a także możliwości i wyzwania, jakie reprezentuje na przyszłość.
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł podzielić na różne artykuły – 1. archipelag (geografia fizyczna), 2. dawna kolonia (geografia historyczno-polityczna); por. Neue Hebriden, de:Kondominium Neue Hebriden). |
| kondominium | |||||
| 1906–1980 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Data powstania |
1906 | ||||
| Data likwidacji |
30 lipca 1980 | ||||
| Powierzchnia |
12 189 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
8.2 os./km² | ||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie
| |||||
Położenie na mapie
| |||||
.svg)
Nowe Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu około 80 wysp pochodzenia wulkanicznego i koralowego położonego około 1700 km na północny wschód od Australii, między 12 a 20° szerokości geograficznej południowej, obecnie niepodległe państwo Vanuatu.
Geografia
Powierzchnia wysp: 12,2 tys. km² (podawane także 14,8 tys. km²). Ludność w roku 2008 wynosiła 233 tys. osób, głównie pochodzenia melanezyjskiego (98%). Główne wyspy Nowych Hebrydów (Espiritu Santo, Éfaté, Erromango, Malekula) są pochodzenia wulkanicznego, małe wysepki (Lopevi, Tanno) mają charakter koralowy. Ambrim i Lopevi są czynnymi wulkanami.
Na wyspach panuje klimat wilgotny równikowy. Wyspy północne porastają wilgotne lasy równikowe, wyspy na południu porastają lasy suche i sawanna. Średnie temperatury miesięczne w przedziale 23–28 °C. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia, roczna suma opadów wynosi 1500–2500 mm. Często występują cyklony.
Historia
Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka. To on właśnie nadał im nazwę Nowych Hebrydów. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy. Od 1906 roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium. W 1980 roku wyspy uzyskały pełną niepodległość jako państwo Vanuatu.
Przypisy
- ↑ a b c d e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.
- ↑ a b c d Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.
- ↑ a b Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.
