Natalia Straub

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Natalia Straub. Zbadamy jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach. Poznamy jego historię, charakterystyczne cechy i możliwe prognozy na przyszłość. Natalia Straub jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i daje nam możliwość głębszego zgłębienia jego natury, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze środowisko. Dołącz do nas w tej podróży polegającej na odkrywaniu i poznawaniu Natalia Straub.

Natalia Straub
Ilustracja
Natalia Straub w 2012 roku
Data urodzenia

27 maja 1978

Obywatelstwo

Ukraina
Niemcy

Tytuł szachowy

arcymistrzyni (1998)

Ranking FIDE

2200 (01.06.2013)

Ranking krajowy FIDE

26 (wśród kobiet)

Natalia Straub, z domu Natalija Kyselowa (ukr. Наталія Кисельова) (ur. 27 maja 1978) – ukraińska szachistka, reprezentantka Niemiec od 2007, arcymistrzyni od 1998.

Kariera szachowa

Wielokrotnie reprezentowała Ukrainę na mistrzostwach świata i Europy juniorek w różnych kategoriach wiekowych, największy sukces odnosząc w 1993 w Szombathely, gdzie zdobyła tytuł mistrzyni Europy do 16 lat. W 1995 zakwalifikowała się do rozegranego w Kiszyniowie turnieju międzystrefowego, nie odnosząc jednak sukcesu. W 1996 zwyciężyła w otwartym turnieju Cracovia w Krakowie; podzieliła również III m. (za Olgą Stiażkiną i Dagnė Čiukšytė, wspólnie z Jeleną Zajac) we Frydku-Mistku. W roku 2000 podzieliła II m. (za Joanną Dworakowską, wspólnie z Zoją Lelczuk i Alisą Marić) w Bühlertalu. W 2001 zakwalifikowała się do pucharowego turnieju o mistrzostwo świata, który rozegrany został w Moskwie. W I rundzie wyeliminowała Wang Yu, ale w II przegrała z Alisą Gallamową i odpadła z dalszej rywalizacji. W 2003 podzieliła III m. (za Jeleną Dembo i Margaritą Wojską, wspólnie z m.in. Nino Churcidze) w turnieju Acropolis w Atenach.

Najwyższy wynik rankingowy w karierze osiągnęła 1 lipca 2001; mając 2382 punktów. zajmowała wówczas miejsce w połowie piątej dziesiątki światowej listy Międzynarodowej Federacji Szachowej.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne