W tym artykule dokładnie omówimy Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu i wszystkie otaczające go aspekty. Niezależnie od tego, czy mówimy o jego wpływie na społeczeństwo, konsekwencjach dla życia codziennego czy znaczeniu w historii, Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu to fascynujący temat, który zasługuje na naszą pełną uwagę. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego znaczenie, ewolucję w czasie i różne perspektywy dotyczące Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu. Dodatkowo sprawdzimy, jak Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu wpłynął na różne pokolenia i jak nadal jest istotny w stale zmieniającym się świecie. Przygotuj się na wyruszenie w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu.
Przychodnia Specjalistyczna widziana od strony wschodniej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Uniwersytecka 17 |
Typ budynku |
przychodnia lekarska |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
6 lutego 1931 |
Położenie na mapie Torunia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°00′55″N 18°36′18″E/53,015278 18,605000 |
Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu – modernistyczny gmach przychodni specjalistycznej położony przy ul. Uniwersyteckiej 17, na Chełmińskim Przedmieściu w Toruniu. Jest to największy tego typu obiekt w mieście.
Dawniej była to siedziba Ubezpieczalni Społecznej (Miejskiej Kasy Chorych) przy ówczesnej ul. 3 Maja. Został zaprojektowany przez Kazimierza Ulatowskiego, na zlecenie Toruńskiej Kasy Chorych. Budynek zbudowano na rzucie litery „U”. Nad portalem wejściowym umieszczono supraportę z płaskorzeźbą autorstwa Ignacego Zelka, przedstawiającą pojenie osób spragnionych. W środku budynku znajdują się elementy zdobnicze w stylu art déco. Całkowity koszt budowy wyniósł 1 mln zł. Otwarcie gmachu miało miejsce 6 lutego 1931 roku.
W chwili oddania do użytku przychodnia dysponowała m.in. zakładem elektroleczniczym, ambulatoriami, urządzeniami do hydroterapii, stacją leczniczą dla chorób gruźliczych.
Po II wojnie światowej mieściła się tu Przychodnia obwodowa (później w strukturach Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Kopernika, od marca 1994 w strukturze jednostki pod nazwą Szpital Miejski z Przychodnią Specjalistyczną). W 1996 roku gmach rozbudowano. Obiekt figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2098).