Mieczysław Basiewicz

W tym artykule zbadamy wpływ Mieczysław Basiewicz na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Mieczysław Basiewicz stał się w ostatnich latach przedmiotem zainteresowania i dyskusji, generując sprzeczne opinie i wywołując różne reakcje opinii publicznej. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Mieczysław Basiewicz wpłynął na kulturę, ekonomię, politykę i inne istotne dziedziny. Dodatkowo omówimy krótko- i długoterminowe implikacje Mieczysław Basiewicz, a także możliwe perspektywy na przyszłość. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i szczegółowego spojrzenia na Mieczysław Basiewicz, podkreślając jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.

Mieczysław Roman Basiewicz
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1894
Żółkiewka

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1935
Grodno

Przebieg służby
Lata służby

do 1935

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

DOK III

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Mieczysław Roman Basiewicz (ur. 9 sierpnia 1894 w Żółkiewce, zm. 31 lipca 1935 w Grodnie) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 9 sierpnia 1894 w Żółkiewce, w ówczesnym powiecie krasnostawskim guberni lubelskiej, w rodzinie Bronisława.

Służył w armii rosyjskiej. W czasie I wojny światowej dostał się do niemieckiej niewoli. Po uwolnieniu służył krótko w armii gen. Hallera, pracował czynnie w Związku Wojskowych Polaków i Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie z Ukraińcami. W 1919 ciężko ranny, pozostawiony pod drutami, dostał się do niewoli ukraińskiej. Został uznany za poległego, więc pułkownik Leon Berbecki poinformował jego matkę o śmierci syna.

1 czerwca 1921, w stopniu porucznika, pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Lublin, a jego oddziałem macierzystym był 35 pułk piechoty. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1255. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Później został przeniesiony do 24 pułku piechoty w Łucku. Po 1924 został przeniesiony do 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie. 27 stycznia 1930 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1930 stopień majora w korpusie oficerów piechoty i 31. lokatą. W marcu tego roku został przesunięty w 7 pp Leg. ze stanowiska obodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego na stanowisko dowódcy batalionu. W marcu 1932 został przeniesiony na stanowisko komendanta placu w Chełmnie, a w styczniu 1934 do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Personalnego. Zmarł 31 lipca 1935 w 3 Szpitalu Okręgowym w Grodnie. Był żonaty.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „20 czerwca 1894” na „9 sierpnia 1894”.

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 27.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Ś.p. mjr M. R. Basiewicz. „Polska Zbrojna”. 215, s. 5, 1935-08-07. Warszawa. .
  3. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 121.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 59.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 194, 415.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 182, 359.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 23, 191.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930, s. 24.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 116.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 234.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36, 508.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 8.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 119.
  15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36.
  16. M.P. z 1937 r. nr 178, poz. 294.
  17. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 182.

Bibliografia