W tym artykule chcemy poruszyć temat Mick Jagger, który był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji na przestrzeni dziejów. Mick Jagger wywarł znaczący wpływ w różnych obszarach, od polityki, przez gospodarkę, po społeczeństwo w ogóle. Znaczenie Mick Jagger było tak duże, że wzbudziło zainteresowanie naukowców, ekspertów i badaczy, którzy włożyli wiele wysiłku w zrozumienie jego wpływu i zakresu. Na tych stronach będziemy badać różne aspekty Mick Jagger, analizując jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Mamy nadzieję, że ten artykuł przyczyni się do rzucenia światła na temat tak złożony i znaczący jak Mick Jagger.
Mick Jagger (2022) | |
Imię i nazwisko | |
---|---|
Pseudonim |
„Mick” |
Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1943 |
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1962 |
Wydawnictwo |
CBS Records, Atlantic Records, Virgin Records, Rhino Records |
Powiązania |
Little Boy Blue, Blue Boys, David A. Stewart |
Zespoły | |
The Rolling Stones (od 1962) SuperHeavy (2011) | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Sir Michael Philip ‘Mick’ Jagger (ur. 26 lipca 1943 w Dartford) – brytyjski wokalista, kompozytor i autor tekstów, który wykonuje piosenki oparte na bluesie i soulu.
Współzałożyciel i lider rockowego zespołu The Rolling Stones, którego płyty rozeszły się w ponad 200 milionach egzemplarzy w ciągu pięciu dekad kariery. Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata. Jest współtwórcą większości repertuaru grupy (wraz z gitarzystą Keithem Richardsem). Jako solista wydał pięć albumów, które cieszyły się umiarkowanym powodzeniem, a także próbował kariery aktorskiej, ale bez większego powodzenia.
12 grudnia 2003 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go brytyjskim tytułem szlacheckim i Orderem Imperium Brytyjskiego.
W 2006 został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader. Wartość jego majątku pod koniec XX wieku oszacowano na ponad 230 mln dolarów.
Urodził się w Dartford w Anglii, w hrabstwie Kent, w dystrykcie Dartford, w przeciętnej rodzinie klasy średniej jako syn nauczyciela wychowania fizycznego Basila Fanshawe „Joego” Jaggera i fryzjerki Evy Ensley Mary (z domu Scutts) urodzonej w Nowej Południowej Walii. Od dzieciństwa kochał śpiewać w chórze kościelnym, a później zafascynował się głównie czarnoskórymi artystami, takimi jak Chuck Berry czy Muddy Waters.
Choć jego stopnie pogorszyły się w Dartford Maypole County Primary School, gdy poświęcał więcej czasu muzyce, to jednak w 1960, po otrzymaniu stypendium socjalnego, wybrał kierunek rachunkowość i finanse na London School of Economics.
W październiku 1961 jadąc pociągiem, przypadkowo odnowił znajomość z Keithem Richardsem, którego poznał w wieku sześciu lat na przedszkolnym boisku, po czym stracili kontakt, gdy poszli do innych szkół. Ich przyjaźń scementowało zamiłowanie do amerykańskiej muzyki i elektronicznego bluesa. Jagger wówczas śpiewał w bluesowym zespole Little Boy Blue And The Blue Boys, który założył z Dickiem Taylorem. W tym czasie wskutek wypadku podczas gry w koszykówkę mocno ugryzł się w język, co sprowokowało u niego zmianę sposobu śpiewania, z czego później uczynił swój atut i cechę charakterystyczną.
Na przełomie 1961 i 1962 regularnie występował w klubie „G Club”, w którym śpiewał utwory bluesowe. W czerwcu 1962 wybrał się z Richardsem na jedną z prób zespołu Briana Jonesa, wkrótce potem przyłączyli się do jego zespołu. 12 lipca 1962 zagrali pierwszy wspólny koncert w Marquee Club, wystąpili pod nazwą The Rollin’ Stones. Po występie w Marquee Club zaczęli grywać w Ealing Jazz Club. Nadal poszukiwali perkusisty, gdyż Jones uważał, że tylko z bardzo dobrym perkusistą będą dobrze brzmieć, tymczasowo wykorzystywali do tego celu Tony’ego Chapmana, z którego jednak nie byli zadowoleni. W sierpniu 1962 Jagger (a później i Richards) wprowadził się do Jonesa, który samotnie wynajmował mieszkanie w londyńskiej Chelsea przy Edith Grove 102. Wynajmowali mieszkanie bez ogrzewania i z jednym łóżkiem, za 17 funtów tygodniowo (w większości opłacane przez Jaggera ze stypendium naukowego). W wolnych chwilach słuchali płyt (najczęściej Muddy’go Watersa) oraz grali i śpiewali bluesa. Jagger jesienią 1963 przerwał studia w londyńskim LSE, by kontynuować karierę muzyczną.
W połowie lat 80. pokłócił się z Keithem Richardsem o treści zawarte w jego autobiografii Życie oraz o dominację w The Rolling Stones. Po zawieszeniu działalności zespołu zaczął wydawać solowe albumy, nagrał płyty: She’s the Boss (wyd. Columbia, 1985), Primitive Cool (1987), Wandering Spirit (wyd. Atlantic, 1993) i Goddess in the Doorway (wyd. Virgin, 2001), a także wydał single: „Just Another Night of You” (1985), „Dancin’ in the Streets” (1985) w duecie z Davidem Bowie, za który odebrał MTV Video Music Award – występ ogólny w teledysku czy „Let’s Work” (1987).
Ze względu na nikłą sprzedaż solowych albumôw, w 1988 pogodził się z Richardsem i wznowił działalność The Rolling Stones. W 1994 jako zespół otrzymali nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy – Voodoo Lounge.
W 1970 zadebiutował na kinowym ekranie w roli australijskiego przestępcy Neda Kelly’ego w filmie biograficznym Tony’ego Richardsona Ned Kelly oraz Turnera w filmie Donalda Cammella i Nicolasa Roega Przedstawienie. Wystąpił też w thrillerze Freejack (1992), inspirowanym powieścią Korporacja „Nieśmiertelność” (Immortality Inc.) autorstwa Roberta Sheckleya i nominowanym do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy film science fiction. Wspólnie z Lorne Michaelsem zajął się również produkcją dramatu sensacyjno-wojennego wg powieści Roberta Harrisa Enigma (2001), w którym pojawił się cameo jako oficer RAF. W 2016 na antenie HBO premierę miał serial Winyl, który współtworzył Jagger.
Jego pierwszą dziewczyną była Chrissie Shrimpton, którą poznał, będąc studentem. Planował ją poślubić, ale jego rosnąca sława stawała się powodem wielu kłótni pary. Od 1964 miał kochankę, piosenkarkę pop Marianne Faithfull. Shrimpton, załamana rozstaniem z Jaggerem, przedawkowała tabletki nasenne, jednak artysta w porę ją znalazł i zabrał do szpitala. Z kolei związek z Faithfull zakończył się w 1970 z uwagi na uzależnienie piosenkarki od leków i alkoholu. Jeszcze przed rozstaniem z Faithfull nawiązał przelotny romans z Marshą Hunt, z którą ma córkę Karis (ur. 1970).
12 maja 1971 w Kaplicy św. Anny w Saint-Tropez we Francji ożenił się z nikaraguańską modelką Biancą Pérez-Morą Macías. Pięć miesięcy później w Paryżu urodziła się ich córka Jade Sheena Jezebel (ur. 21 października 1971). Bianca odmówiła podpisania intercyzy, a ich małżeństwo oficjalnie trwało zaledwie rok, jednak para została razem dla dobra córki. Rozwiedli się w 1979. Jeszcze w 1977 muzyk związał się z teksańską modelką Jerry Hall, którą poślubił 21 listopada 1990 na Bali. Mają czwórkę dzieci: dwie córki – Elizabeth Scarlett (ur. 2 marca 1984) i Georgię May Ayeeshę (ur. 1992) oraz dwóch synów – Jamesa Leroya Augustina (ur. 1986) i Gabriela Luke’a Beauregarda (ur. 1997). Rozstali się w 1999. Jeszcze w trakcie związku z Hall romansował z włoską modelką Carlą Bruni (1992) w Tajlandii i czeską modelką Janą Rajlich (1996). W latach 1998–1999 był związany z modelką Lucianą Morad, z którą ma syna Lucasa Maurice’a (ur. w maju 1999). W 2001 związał się z amerykańską stylistką i projektantką mody, L’Wren Scott, a po jej samobójstwie w 2014 (spowodowanym depresją) ustanowił na lata 2015–2017 stypendium jej imienia, pokrywające roczne koszty studiów dla jednej osoby na kierunku projektowanie mody w szkole Central Saint Martins w Londynie. Od 2014 związany jest z młodszą o 44 lata tancerką baletową Melanie Hamrick, z którą ma syna Deverauxa Octaviana Basila (ur. 8 grudnia 2016).
W 1967 Jagger i Richards zostali aresztowani za posiadanie nielegalnej amfetaminy. Jagger otrzymał karę trzech miesięcy pozbawienia wolności i został osadzony w więzieniu Lewes, z którego jednak wyszedł po zawieszeniu wyroku już następnego dnia.
W kwietniu 2019 przeszedł operację wymiany zastawki aortalnej serca.
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA |
GBR |
DEU |
AUT |
CHE |
FRA |
NLD |
NOR | |||||||
1985 | She’s the Boss
|
13 | 6 | – | 7 | 3 | – | 2 | 4 | |||||
1987 | Primitive Cool
|
41 | 26 | – | 15 | 14 | – | 5 | 13 |
| ||||
1993 | Wandering Spirit
|
11 | 12 | 3 | 2 | 2 | – | 3 | 4 |
| ||||
2001 | Goddess in the Doorway
|
39 | 44 | 2 | 3 | 8 | 12 | 11 | 8 |
| ||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA |
GBR |
DEU |
AUT |
CHE |
NLD |
NOR | ||
2008 | The Very Best of Mick Jagger
|
77 | 57 | 8 | 25 | 44 | 27 | 25 |
Rok | Tytuł |
---|---|
2004 | Alfie (oraz David A. Stewart)
|
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1970 | Kreacja (Performance) | Turner | Donald Cammell, Nicolas Roeg |
Ned Kelly | Ned Kelly | Tony Richardson | |
1977 | The War Between the Tates (TV) | Joe Freedom | Lee Philips |
1992 | Freejack | Vacendak | Geoff Murphy |
1997 | Piętno (Bent) | Greta/George | Sean Mathias |
2001 | Gra w słowa (The Man from Elysian Fields) | Luther Fox | George Hickenlooper |
Enigma | żołnierz w barze | Michael Apted | |
2007 | Jak obrabować Micka Jaggera (The Knights of Prosperity) | w roli samego siebie | Rob Burnett, Jon Beckerman |
2008 | Angielska robota (The Bank Job) | pracownik banku – przy sejfie | Roger Donaldson |
2019 | Obraz pożądania (The Burnt Orange Heresy) | Joseph Cassidy | Giuseppe Capotondi |