Temat Michael Frendo jest przedmiotem zainteresowania od dawna, jego różne wymiary i konsekwencje intrygują zarówno naukowców, profesjonalistów, jak i znawców danej dziedziny. Od swoich historycznych początków po współczesne zastosowania, Michael Frendo okazał się stale istotnym i bardzo ważnym obszarem badań w różnych kontekstach. W miarę ewolucji społeczeństwa zainteresowanie Michael Frendo pozostaje stałe, co świadczy o jego zdolności do adaptacji i pozostawania istotnym w stale zmieniającym się świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Michael Frendo i jego wpływ w różnych obszarach, aby zapewnić całościowe spojrzenie na ten fascynujący temat.
Data urodzenia | |
---|---|
Spiker Izby Reprezentantów | |
Okres |
od 29 kwietnia 2010 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Michael Frendo (ur. 29 lipca 1955) – maltański prawnik i polityk. Minister spraw zagranicznych, wieloletni poseł krajowy, przewodniczący maltańskiego parlamentu.
W 1977 ukończył studia prawnicze na University of Malta, specjalizował się następnie w europejskim prawie wspólnotowym na University of Exeter. Podjął praktykę adwokacką, zajął się także działalnością akademicką na macierzystej uczelni. Został członkiem centroprawicowej Partii Narodowej, na początku lat 80. zakładał jej londyńskie biuro. Później był dyrektorem ds. mediów, a także wydawcą partyjnej prasy. W 1987 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Izby Reprezentantów, uzyskując reelekcję w kolejnych wyborach w 1992, 1996, 1998, 2003 i 2008 (w wyborach uzupełniających). Reprezentował krajowy parlament w ZPRE (1987–1992), Konwencie Europejskim (2002–2003) i jako obserwator w Parlamencie Europejskim (2003–2004).
Pełnił szereg funkcji rządowych. Był parlamentarnym sekretarzem ds. młodzieży, kultury i ochrony konsumentów (1990–1992), ministrem ds. młodzieży i sztuki (1992–1994), ministrem transportu, łączności i technologii (1994–1996). Od 2004 do 2008 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych. W kwietniu 2010 zastąpił powołanego do Trybunału Obrachunkowego Louisa Galeę na stanowisku spikera Izby Reprezentantów. Zajmował je do kwietnia 2013, tj. do końca kadencji. Nie ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2013, odchodząc z krajowego parlamentu po 26 latach.