Michał III Metystes

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Michał III Metystes, badając jego wiele aspektów i dowiadując się więcej o jego wpływie na różne aspekty społeczeństwa. Od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, przyjrzymy się szczegółowo Michał III Metystes i jego wpływowi na otaczające go środowisko. Poprzez wyczerpującą analizę odkryjemy różne perspektywy, jakie istnieją wokół Michał III Metystes, a także jego znaczenie w rozwoju różnych kierunków studiów. Bez wątpienia Michał III Metystes to fascynujący temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie i analizę, dlatego w tym artykule będziemy zagłębiać się w jego szczegóły.

Michał III Metystes
Ilustracja
Michał III na rycinie
Cesarz bizantyński
Okres

od 842
do 867

Poprzednik

Teofil

Następca

Bazyli I Macedończyk

Dane biograficzne
Dynastia

amoryjska

Data i miejsce urodzenia

839 lub 840
Konstantynopol

Data i miejsce śmierci

23 lub 24 września 867
Konstantynopol

Ojciec

Teofil

Matka

Teodora

Żona

Eudokia Dekapolitissa

Michał III Metystes (gr. Μιχαήλ Γ΄, Mikhaēl III; ur. 839 lub 840 w Konstantynopolu, zm. 23 lub 24 września 867 tamże) – cesarz bizantyński od 842, ostatni z dynastii amoryjskiej.

Młodość

Drugi syn cesarza Teofila i cesarzowej Teodory. Koronowany w 842 roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka Teodora.

Rządy

Cesarstwo Bizantyńskie w roku 867

W roku 856 Michał wraz ze swoim wujem Bardasem przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju 862. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w Konstantynopolu, przyczynił się on do odparcia najazdu Rusinów na Konstantynopol w roku 860. W 863 roku wysłał Cyryla i Metodego w misji chrystianizacyjnej na Morawy; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy Bułgarii w 864 roku. Właśnie działalność Bardasa, przypadająca na okres panowania Michała jest uznawana za początek tzw. renesansu macedońskiego, chociaż dopiero następny cesarz założył dynastię macedońską. Bardas został zamordowany przez kolejnego cesarskiego faworyta Bazylego w roku 866, podczas przygotowań do odbicia Krety spod panowania arabskiego.

Solid z czasu regencji Teodory (Cesarzowa Teodora po lewej, po prawej Michał III (mniejsza postać) i jego siostra Tekla)

Polityka zagraniczna

Praktycznie przez cały okres rządów, Michał III zmuszony był walczyć z zagrożeniem arabskim. Pomimo jego wysiłków, najeźdźcy opanowali Sycylię oraz wylądowali w południowej Italii. Równolegle walki z Arabami trwały w Azji Mniejszej. W roku 859 cesarz wraz z Bardasem kierował wyprawą na Samosatę, zakończoną powodzeniem. Za panowania tego władcy, po raz pierwszy Rusowie najechali na Konstantynopol (860 rok), zmuszając Michała do przerwania kampanii na wschodzie i kierowania obroną stolicy.

Zamach

Pijany cesarz został zamordowany w wyniku rewolucji pałacowej we wrześniu 867 roku. Jej efektem był upadek dynastii amoryjskiej, oraz dojście do władzy Bazylego I.

Życie rodzinne

Jego żoną była Eudokia Dekapolitissa, ale nie miał z nią żadnych dzieci.

Uwagi

  1. data ta nie jest pewna – istnieje dokument mówiący o roku 866

Przypisy

  1. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 461. ISBN 83-85719-85-7.
  2. Georg Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: PWN, 1968, s. 201.

Bibliografia