Meczet Lala-Tulipan
W tym artykule szczegółowo omówimy Meczet Lala-Tulipan – temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Meczet Lala-Tulipan wywołuje debaty, kontrowersje i duże zainteresowanie w różnych dziedzinach, czy to w nauce, kulturze, polityce czy ogólnie społeczeństwie. Na przestrzeni lat Meczet Lala-Tulipan ewoluował i na różne sposoby wpływał na życie ludzi, stając się zjawiskiem zasługującym na dogłębną analizę i zrozumienie. W tym badaniu przeanalizujemy różne aspekty i perspektywy Meczet Lala-Tulipan, aby rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak istotny.
 Meczet Lala-Tulipan w 2008 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Data budowy | |
| Dane świątyni | |
| Architekt | |
Położenie na mapie Baszkortostanu  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 54°49′11″N 56°03′21″E/54,819722 56,055833
| |
Meczet Lala-Tulipan (ros. Мечеть «Ляля-Тюльпан» – trb. Mieczetʹ «Lala-Tiulpan»; baszk. «Ләлә-Тюльпан» мәсете – trl. «La̋la̋-Tûlʹpan» ma̋sete) – oddany do użytku w 1998 roku meczet katedralny z medresą znajdujący się w stolicy Baszkortostanu, Ufie.
Historia
Prace nad meczetem rozpoczęły się już w latach 80. XX wieku, kiedy to pod budowę obiektu (mającego stanowić również centrum kultury islamskiej w Baszkirskiej ASRR) przeznaczono położony nad rzeką Biełają ufijski Park Zwycięstwa. Budowlę pierwotnie planowano oddać do użytku w 1989 roku, w 1100. rocznicę przyjęcia islamu przez Bułgarów Kamskich, jednak ostatecznie w tymże roku budowa meczetu według projektu architekta Wakila Wagizowicza Dawlatszyna dopiero ruszyła. Finansowano ją ze środków rządowych Baszkirii oraz z dobrowolnych datków mieszkańców republiki, wielokrotnie była jednak przerywana. Prace budowlane wykonał trust „BNZS”, a oficjalne oddanie obiektu do użytku miało miejsce 7 kwietnia 1998 roku.
Charakterystyka
Budynek został wzniesiony na działce o powierzchni 2,6 ha znajdującej się w Parku Zwycięstwa nad rzeką Biełają w Ufie, w dzielnicy Czernikowka. Adres meczetu to ul. Komarowa 5. Projekt meczetu nawiązuje do kwitnącego tulipana będącego symbolem wiosny, a także tradycyjnym symbolem ludów turkijskich już od starożytności. Bryła budynku, której elewacja utrzymana jest w biało-czerwonej kolorystyce, przypominać ma właśnie rozkwitający kwiat tulipana, natomiast dwa stojące po obu stronach wejścia głównego minarety – każdy o wysokości 53 m – wyobrażać mają osadzone na łodydze nierozwinięte jeszcze pąki tej rośliny.
Wyposażenie wnętrza meczetu jest stosunkowo skromne, a główną ozdobę stanowią kolorowe witraże.
Budowla pomieścić może jednocześnie 1000 osób. Znajduje się w niej sala modlitewna na 300 osób, balkony z 200 miejscami, sale lekcyjne dla 100 uczniów, internat z 60 miejscami noclegowymi, jadalnia oraz sala konferencyjna na 130 osób.
Budynek, spełniający przede wszystkim funkcję meczetu, mieści także mendresę. Jest miejscem spotkań muzułmańskiej społeczności nie tylko Ufy, ale i całej Baszkirii, stanowiąc główny ośrodek islamu w tej republice. Odbywające się w meczecie Lala-Tulipan podczas najważniejszych muzułmańskich świąt nabożeństwa transmitowane są często przez rosyjskie kanały telewizyjne o zasięgu ogólnokrajowym.
Przypisy
- ↑ a b Ф. Б. Калимуллин: Давлятшин, Вакиль Вагизович. Башкирская энциклопедия . . . (ros.).
- ↑ Czerwonnaja 2015 ↓, s. 109.
- ↑ Zasady latynizacji – Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej – Portal Gov.pl , Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Мечеть Ляля-Тюльпан. Рисәләт-Послание – религиозно-просветительская газета . . . (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Мечеть Ляля-Тюльпан в Уфе. Туристический справочник Башкирии . . .
- ↑ a b c d e f Мечеть „Ляля – Тюльпан” – Описание организации. Информационно-турuстический nортал города Уфы . . . (ros.).
- ↑ a b c d e Мечеть-медресе «Ляля-Тюльпан» , www.bnzs.ru .
Bibliografia
- Swietłana Czerwonnaja. Współczesny meczet i jego symbolika. Kontekst problemowy i historiograficzny. „Nurt SVD”. 138 (2/2015), s. 86–111, 2015. Polska Prowincja Zgromadzenia Słowa Bożego. ISSN 2305-8269. (pol.).