Obecnie Maria Pilecka (1906–2002) stał się tematem zainteresowania wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla nauki i technologii, Maria Pilecka (1906–2002) przyciągnął uwagę naukowców, badaczy i specjalistów z różnych dziedzin. Kontynuując eksplorację wymiarów Maria Pilecka (1906–2002), napotykamy nieskończone możliwości i wyzwania, które zapraszają nas do refleksji nad jego znaczeniem w naszym codziennym życiu. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Maria Pilecka (1906–2002) i jego wpływowi na nasze codzienne życie, a także możliwościom, jakie oferuje na przyszłość.
Rodzina |
Ostrowscy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1906 |
Data i miejsce śmierci |
6 lutego 2002 |
Ojciec |
Konstanty Ostrowski |
Matka |
Franciszka Krawczyk |
Mąż | |
Dzieci |
Andrzej, Zofia Optułowicz |
Rodzeństwo |
Zofia, Wiktoria, Stefania, Bronisław, Edward |
Maria Pilecka (ur. 20 maja 1906 w Ostrowi Mazowieckiej, zm. 6 lutego 2002 w Warszawie) – polska nauczycielka, żona rotmistrza Witolda Pileckiego.
Konstanty Ostrowski i Franciszka z Krawczyków – Ostrowska, rodzice Marii, a właściwie Marianny, prowadzili gospodarstwo ogrodnicze. Miała pięcioro rodzeństwa, trzy siostry: Zofię, Wiktorię i Stefanię oraz dwóch braci: Bronisława i Edwarda.
W rodzinnym mieście ukończyła gimnazjum i dwuletni kurs metodyczno-pedagogiczny.
Kiedy zdobyła wykształcenie nauczycielskie, w 1925 r. wyjechała na Kresy Wschodnie. Jej pierwszym miejscem wykonywania zawodu była Publiczna Szkoła Powszechna w Bieniakoniach w powiecie nowogródzkim. Później podjęła pracę w okolicy Lidy, w siedmioklasowej szkole w Krupie, pełniąc rolę nauczycielki wiodącej, ucząc kilku przedmiotów. Oprócz zaangażowania zawodowego, znajdowała czas na aktywność lokalną. Udzielała się w kole gospodyń wiejskich i patronowała środowisku młodzieży wiejskiej.
W dworku majątku Krupa, dzięki zbliżonym zainteresowaniom, poznała Witolda Pileckiego
Ślub odbył się 7 kwietnia 1931 roku w parafii pw. Najświętszej Maryi Panny w Ostrowi Mazowieckiej. Po ślubie małżeństwo zamieszkało w majątku rodziny Pileckich w Sukurczach. Tam na świat przyszła dwójka dzieci Marii i Witolda. W 1932 roku urodził im się syn Andrzej, a w roku 1933 doczekali się córki – Zofii. W Sukurczach mieszkali do czasu wybuchu wojny w 1939 r. Wtedy to Maria Pilecka wraz z dziećmi udała się do swojej matki, do Ostrowi Mazowieckiej, gdzie przebywali przez kolejne 10 lat. W czasie okupacji, wraz ze swą siostrą Zofią Radwańską prowadziła księgarnię, którą Niemcy spalili w 1944 roku opuszczając miasto.
Po aresztowaniu męża bezskutecznie próbowała mu pomóc, kierując do Bolesława Bieruta prośby o ułaskawienie. Po śmierci męża Maria z dziećmi wyjechała do Warszawy szukając pracy. Była wychowawczynią na koloniach leczniczych Towarzystwa Burs i Stypendiów w Busku. Później zatrudniono ją w Państwowym Ośrodku Szkolenia Kadr Ministerstwa Handlu Zagranicznego w Miedzeszynie.
W roku 1951 dzięki wstawiennictwu swego szwagra, Stanisława Rogowskiego, została zatrudniona przez Kazimierza Lisieckiego, zwanego „Dziadkiem” w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci Ulicy. Tam pracowała do czasu przejścia na emeryturę.
Zmarłą w wieku 96 lat Marię Pilecką pochowano na Powązkach w Panteonie Polski Walczącej w symbolicznym grobie jej męża (kwatera D22-1-2).