W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Maria Luiza Burbon-Parmeńska, temacie dziś niezwykle ważnym. Maria Luiza Burbon-Parmeńska to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie ze względu na jego znaczenie w różnych aspektach społeczeństwa. Ze względu na swój wpływ m.in. na gospodarkę, politykę, technologię, kulturę, Maria Luiza Burbon-Parmeńska okazał się tematem, który nie pozostaje niezauważony. W tym artykule przeanalizujemy różne spojrzenia na Maria Luiza Burbon-Parmeńska, a także jego ewolucję w czasie i wpływ na życie codzienne. Dodatkowo przeanalizujemy kilka konkretnych przykładów tego, jak Maria Luiza Burbon-Parmeńska zmienił sposób, w jaki stawiamy czoła różnym wyzwaniom w naszym codziennym życiu. Bez wątpienia Maria Luiza Burbon-Parmeńska to temat, który zachęca nas do refleksji i otwarcia umysłów na nowe pomysły i podejścia. Nie przegap tego interesującego artykułu o Maria Luiza Burbon-Parmeńska!
mal. Philip de László, 1894 | |
księżna Bułgarii | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
katedra św. Ludwika w Płowdiwie |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Maria Ludwika Pia Teresa Anna Ferdynanda Franciszka Antonina Małgorzata Józefina Karolina Bianka Łucja Apolonia Burbon-Parmeńska, wł. Maria Luisa Pia Teresa Anna Ferdinanda Francesca Antonietta Margherita Giuseppina Carolina Bianca Lucia Appollonia di Borbone-Parma (ur. 17 stycznia 1870 w Rzymie, zm. 31 stycznia 1899 w Sofii) – od 1893 księżna Bułgarii jako żona Ferdynanda.
Urodziła się jako najstarsze dziecko Roberta (1848–1907), księcia Parmy i jego żony Marii Pii (1849–1882). Miała jedenaścioro rodzeństwa, sześć sióstr: Ludwikę Marię (1872–1943), Marię Immacualtę (1874–1914), Marię Teresę (1876–1959), Marię Pię (1877–1915) i Beatrycze (1879–1946), Marię Anastazję (1881), oraz pięciu braci: Ferdynanda (1871), Henryka Alberta (1873–1939), Józefa Piotra (1875–1950), Eliasza Roberta (1880–1959) i Augusta (1882). Sześcioro spośród nich było upośledzonych intelektualnie. Wraz z przyjściem na świat najmłodszego z braci zmarła matka Marii Ludwiki. Jej ojciec ożenił się powtórnie z Marią Antoniną Braganza (1862–1959). Z tego małżeństwa pochodziło kolejne dwanaścioro przyrodniego rodzeństwa, siostry: Maria Adelajda (1885–1959), Franciszka (1890–1978), Zyta Maria (1892–1989), Maria Antonina (1895–1937), Izabela (1898–1984), Henryka (1903–1987), oraz bracia: Sykstus Ferdynand (1886–1934), Franciszek Ksawery (1889–1977), Feliks Wincenty (1893–1970), Renat Karol (1894–1962), Ludwik Karol (1899–1967) i Kajetan Józef (1905–1958).
20 kwietnia 1893, w Villa Pianore w Lukce poślubiła księcia Bułgarii – Ferdynanda I Koburga. Było to małżeństwo polityczne, małżonkowie po raz pierwszy spotkali się podczas ceremonii zaślubin. Mieli razem czworo dzieci, a ich najstarszy syn urodził się dziewięć miesięcy i dziesięć dni po ślubie:
Została pochowana w katedrze świętego Ludwika w Płowdiwie. Jej mąż ożenił się po raz drugi z Eleonorą Reuss-Köstritz.
Johann Strauss II zadedykował Marii Luizie Burbon-Parmeńskiej swój skomponowany w 1893 roku walc o tytule Hochzeitsreigen (Taniec Weselny) opus 453.