W tym artykule zbadamy temat Maria Kownacka z perspektywy multidyscyplinarnej, odnosząc się do jego implikacji historycznych, społecznych i kulturowych. _Var1 to temat, który wzbudził zainteresowanie badaczy i ekspertów z różnych dziedzin, a jego aktualność jest ewidentna we współczesnym kontekście. W całym artykule przeanalizujemy różne podejścia i teorie związane z Maria Kownacka, a także jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Poprzez szczegółową analizę staramy się zaoferować kompleksowe spojrzenie na Maria Kownacka, odsłaniając jego mniej znane aspekty i podkreślając jego znaczenie w obecnym krajobrazie.
Kownacka z kukiełką szewczyka Dratewki | |
Data i miejsce urodzenia |
11 września 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Odznaczenia | |
| |
Nagrody | |
nagroda Prezesa Rady Ministrów, nagroda m. Warszawy, Orle Pióro |
Maria Ludwika Kownacka (ur. 11 września 1894 w Słupie, zm. 27 lutego 1982 w Warszawie) – polska pisarka, tłumaczka z języka rosyjskiego, autorka „Dziennika Dziecięcego” (pierwsze 5 numerów nosiło tytuł „Jawnutka“) redagowanego w czasie powstania warszawskiego, sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych dla dzieci. Współpracowała z czasopismem „Płomyk”, na łamach którego debiutowała w 1919.
Córka Ludwiki z Lesznowskich i Jana Kownackiego przyszła na świat w dworze w Słupie 11 września 1894. W wieku ośmiu lat została osierocona przez matkę (pochowaną na cmentarzu parafialnym w Suserzu). W 1912, m.in. z powodów finansowych, rozpoczęła pracę jako nauczycielka, nauczając m.in. w Dębowej Górze, Krzywdzie i Mińsku. Przełomem w jej życiu okazał się rok 1919, kiedy pisarka nawiązała kontakt z Heleną Radwanową – redaktorką „Płomyka”, co sprawiło, iż Maria Kownacka zaczęła pisać artykuły do czasopism dla dzieci wydawanych przez Naszą Księgarnię. W 1929 pisarka przeprowadziła się do Warszawy na Żoliborz, na ulicę Słowackiego 5/13 m 74, gdzie znajduje się Izba Pamięci Marii Kownackiej, oddział Muzeum Książki Dziecięcej. Współpracowała z Teatrem Baj. W 1939 nabyła plac pod dom letniskowy w Łomiankach przy ulicy Szpitalnej, jednak wybuch wojny i lata powojenne nie sprzyjały budowie domu. Dopiero w 1958 powstał tam domek letniskowy Plastusiowo, gdzie pisarka oddawała się swoim hobby – tkaniu gobelinów, wytwarzaniu miedzianej biżuterii, wyrobowi domowych przetworów, a także obserwacji ptaków, o których posiadała dużą wiedzę. W tym domu powstały m.in. Na tropach węża Eskulapa i Za Żywopłotem.
Pisarka jest pochowana na Starych Powązkach w Warszawie, kwatera 6 rząd 1 grób 22. Imię pisarki nosi ulica w krakowskiej Nowej Hucie oraz szkoła podstawowa w Trębkach.
z Kazimierzem Garstką:
z Zofią Malicką: