Lee Sharpe

W dzisiejszym świecie Lee Sharpe zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ znalazł odzwierciedlenie w polityce, gospodarce, kulturze, a nawet w codziennym życiu ludzi. Na przestrzeni dziejów Lee Sharpe był przedmiotem różnorodnych debat i analiz, wzbudzając zainteresowanie naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Lee Sharpe, badając jego wpływ w bieżącym kontekście i prognozując jego znaczenie w przyszłości. Od swoich początków po implikacje we współczesnym życiu, Lee Sharpe zachęca nas do refleksji i lepszego zrozumienia otaczającego nas świata.

Lee Sharpe
Pełne imię i nazwisko

Lee Stuart Sharpe

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1971
Halesowen

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1988 Torquay United 14 (3)
1988–1996 Manchester United 193 (21)
1996–1999 Leeds United 30 (5)
1998–1999 UC Sampdoria (wyp.) 3 (0)
1999 Bradford City (wyp.) 9 (2)
1999–2002 Bradford City 47 (2)
2001 Portsmouth (wyp.) 17 (0)
2002 Exeter City 4 (1)
2003 Grindavíkur 7 (0)
2004 Garforth Town 21 (6)
W sumie: 345 (40)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1995  Anglia 8 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Lee Stuart Sharpe (ur. 27 maja 1971 w Halesowen, West Midlands). Były angielski lewy pomocnik, najbardziej znany z gry w Manchesterze United.

Kariera klubowa

Sharpe jako młody chłopak kibicował Aston Villi. Swoją karierę rozpoczynał w Torquay United, jednak już po 16 rozegranych meczach jego potencjał dostrzeżono w Manchesterze i za 200 000 £ przeszedł do United. Była to wtedy największa kwota transferowa, jaką zapłacono za tak młodego zawodnika.

Po wygryzieniu ze składu Ralpha Milne stał się w sezonie 1990/91 bardzo ważnym ogniwem drużyny, która sięgnęła po Puchar Zdobywców Pucharów. Sam Lee strzelił w tych rozgrywkach jedną bramkę, w półfinałowym meczu z Legią Warszawa. Sharpe w tamtym sezonie ustrzelił także hat-tricka w wygranym 6:2 meczu Pucharu Ligi z Arsenalem. Jego kapitalna forma zaowocowała powołaniami do reprezentacji Anglii, w której zdołał rozegrać jedynie 8 spotkań. W 1991 roku został wybrany najlepszym młodym zawodnikiem ligi. Jego wspaniale zapowiadającą się karierę zahamowało wirusowe zapalenie opon mózgowych. Po tym gdy wyzdrowiał na jego pozycji błyszczał już Ryan Giggs i Lee musiał zmienić klub. W drużynie z Manchesteru rozegrał w sumie 265 spotkań oraz zdobył 36 bramek.

Mimo tego, że po chorobie nie grał już tak dobrze, Leeds United zdecydowało wyłożyć za niego 4,5M £ w lecie 1996, co było rekordową sumą w historii klubu. Jednak kolejne kontuzje już nigdy nie pozwoliły mu grać na takim poziomie jak wcześniej. Z Leeds został wypożyczony do Sampdorii, jednak nie zaaklimatyzował się we Włoszech i już po pół sezonu wrócił do Anglii. Resztę sezonu 1998/99 spędził w Bradford City z którym awansował do Premiership. Klub z Bradford postanowił go wykupić z Leeds za 250 000 £. Gdy w połowie sezonu 2000/01 stracił miejsce w podstawowym składzie, zdecydowano o jego kolejnym wypożyczeniu, tym razem do Portsmouth. Przed zakończeniem profesjonalnej kariery zaliczył jeszcze epizody w Exeter City oraz islandzkim Grindavíkur. W sezonie 2003/04 pojawił się jeszcze w składzie amatorskiego Garforth Town.