W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Księginki (Lubań), odnosząc się do jego implikacji, cech i znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. Przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, a także studia przypadków i konkretne przykłady, które pomogą lepiej zrozumieć wagę tego tematu. Dodatkowo zajmiemy się możliwymi przyszłymi trendami związanymi z Księginki (Lubań) i jego wpływem w różnych obszarach. Idąc tym tropem, postaramy się zapewnić kompleksowy przegląd Księginki (Lubań) i zaoferować naszym czytelnikom szerokie zrozumienie tego fascynującego tematu.
część miasta Lubania | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Lubania | |
SIMC | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 75 |
Kod pocztowy |
59-800 |
Tablice rejestracyjne |
DLB |
Położenie na mapie Lubania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego | |
51°06′05″N 15°17′39″E/51,101276 15,294147 |
Księginki (niem. Kerzdorf) – dawna wieś, obecnie część miasta Lubań w województwie dolnośląskim.
Od średniowiecza miejscowość była własnością lubańskiego klasztoru sióstr magdalenek, założonego w 1320 roku. W drugiej połowie XIX w., po odkryciu w złóż bazaltu i gliny, nastąpił dynamiczny rozwój okolic Lubania, w tym również Księginek. W roku 1865 miasto zyskało połączenie kolejowe z Jelenią Górą (obecnie linia kolejowa nr 274), a do księgińskiej kopalni doprowadzono bocznicę. Po otwarciu w 1896 linii kolejowej Lubań – Leśna we wsi znalazł się jeden z przystanków (zlikwidowany w latach 50.).
Po II wojnie światowej nazwę wsi zmieniono na Świecowo (do 1946) i przyłączono do gminy Zaręba. Od 1948 roku miasto Lubań starało się o włączenie Księginek w swoje granice. Udało się to jesienią 1954 w związku z reformą administracyjną kraju. W Księginkach mieszkały wówczas 1374 osoby.
Obecnie w Księginkach znajduje się kościół św. Maksymiliana Marii Kolbe oraz Szkoła Podstawowa nr 3.