Krzysztof Gradowski
W dzisiejszym świecie Krzysztof Gradowski to temat, który interesuje dużą liczbę osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w społeczeństwie, czy wpływ na codzienne życie ludzi, Krzysztof Gradowski w dalszym ciągu wywołuje debaty i dyskusje w różnych obszarach. Od samego początku po możliwe konsekwencje Krzysztof Gradowski cieszy się zainteresowaniem naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Krzysztof Gradowski, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie.
| Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1943 |
|---|---|
| Data śmierci |
22 czerwca 2021 |
| Zawód |
reżyser, scenarzysta |
| Odznaczenia | |
  
| |
Krzysztof Gradowski (ur. 26 czerwca 1943 w Krakowie, zm. 22 czerwca 2021) – polski reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, fabularnych i animowanych, działacz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, członek Polskiej Akademii Filmowej.
Życiorys
W 1966 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, a w 1967 otrzymał dyplom.
W 1987 został odznaczony Orderem Uśmiechu.
W 1990 został przewodniczącym Korporacji Polskich Reżyserów Telewizyjnych i Filmowych. Był członkiem Koła Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży Stowarzyszenia Filmowców Polskich w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kwatera: T-III-6. Rząd: 3, Grób: 3).
Filmografia
Scenariusz
- Akt oskarżenia (1968)
- „Konsul” i inni (1970)
- Święty Mikołaj pilnie poszukiwany (1974)
- Dla dobra sprawy (1974)
- Dno (1976)
- Deja vu czyli skąd my to znamy (1977)
- Wakacje (1977)
- City (1978)
- Akademia druha Kieruzalskiego (1978)
- Order uśmiechu (1979)
- Wizyta – reportaż z kosmosu (1979)
- Ptaki i środki masowego przekazu (1981)
- Akademia pana Kleksa (1983)
- Bez pieniędzy czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha (1984)
- Adaptacja. Gra planszowa dla wszystkich. (1984)
- Podróże pana Kleksa (1985)
- Pan Kleks w kosmosie (1988)
- Dzieje mistrza Twardowskiego (1995)
- Tryumf pana Kleksa (1999)
Reżyseria
- Akt oskarżenia (1968)
- Polonez (1969)
- "Konsul" i inni (1970)
- Święty Mikołaj pilnie poszukiwany (1974)
- Dla dobra sprawy (1974)
- Obrazki z życia (1975)
- Dno (1976)
- Deja vu czyli skąd my to znamy (1977)
- City (1978)
- Akademia druha Kieruzalskiego (1978)
- Order uśmiechu (1979)
- Wizyta – reportaż z kosmosu (1979)
- Super strip-tease (1980)
- Z ostatniej chwili (1980)
- Ptaki i środki masowego przekazu (1981)
- Człowiek, który zatrzymał Anglię (1982)
- Akademia pana Kleksa (1983)
- Bez pieniędzy czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha (1984)
- Adaptacja. Gra planszowa dla wszystkich. (1984)
- Podróże pana Kleksa (1985)
- Pan Kleks w kosmosie (1988)
- Dzieje mistrza Twardowskiego (1995)
- Tryumf pana Kleksa (1999)
Występy w TV
Odznaczenia" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi – 2009
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2013
- Order Uśmiechu – 1987
Nagrody
- Nagroda specjalna Złota Kaczka za film „Konsul” i inni – 1971
- Złoty Talar na FPFF Gdynia za film Akademia pana Kleksa – 1984
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci za film Akademia pana Kleksa – 1984
- Jury Dziecięcego FF dla Dzieci za film Akademia pana Kleksa – 1984
- Platynowe Koziołki 32. Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino! w Poznaniu – 2014
- Nagroda 100-lecia ZAiKS-u – 2020
Przypisy
- ↑ a b Krzysztof Gradowski w bazie filmpolski.pl
- ↑ Członkowie Koła Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży Stowarzyszenia Filmowców Polskich w Warszawie
- ↑ Pogrzeb Krzysztofa Gradowskiego , www.sfp.org.pl, 28 czerwca 2021 .
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Gradowski w bazie IMDb (ang.)
- Krzysztof Gradowski w bazie Filmweb
- Krzysztof Gradowski w bazie filmpolski.pl
- Krzysztof Gradowski, Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). .
- Biogram Krzysztofa Gradowskiego na stronie Stowarzyszenia Filmowców Polskich
- Krzysztof Gradowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”