Konstruktywne wotum nieufności
W dzisiejszym świecie Konstruktywne wotum nieufności stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę popularną czy jakikolwiek inny aspekt, który go wyróżnia, Konstruktywne wotum nieufności to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Konstruktywne wotum nieufności, analizując jego różne aspekty i odkrywając jego znaczenie w obecnym kontekście. Od samego początku po dzisiejsze znaczenie Konstruktywne wotum nieufności to temat, który nigdy nie przestaje intrygować zarówno ekspertów, jak i fanów. Dołącz do nas w tej podróży polegającej na odkrywaniu i poznawaniu Konstruktywne wotum nieufności.
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Konstruktywne wotum nieufności – rodzaj wotum nieufności, zabezpieczający przed pochopnym odwołaniem rządu przez parlament i tym samym zabezpieczający przed destabilizacją systemu politycznego. W tym rozwiązaniu głowa państwa przyjmuje dymisję rządu tylko wtedy, gdy część parlamentu, która wystąpiła o wotum nieufności, jednocześnie zgłosiła i uzyskała poparcie większości parlamentu dla kandydata na nowego premiera.
Konstruktywne wotum nieufności jest charakterystycznym elementem ustroju Republiki Federalnej Niemiec.
Procedura w Polsce
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 158 Konstytucji, może uchwalić wotum nieufności w stosunku do Rady Ministrów większością ustawowej liczby posłów (co najmniej 231) na wniosek zgłoszony przez co najmniej 46 posłów, wskazując jednocześnie imiennie kandydata na nowego Prezesa Rady Ministrów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Polskie prawo konstytucyjne. Wiesław Skrzydło (red.), s. 348.
- ↑ Art. 158 Konstytucji RP (Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483)
Bibliografia
- Polskie prawo konstytucyjne. Wiesław Skrzydło (red.). Lublin: Oficyna Wydawnicza VERBA, 2010. ISBN 978-83-89468-89-5.
- Bogusław Banaszak - Prawo Konstytucyjne wydanie 4. zmienione
- Z. Czeszejko-Sochacki, Prawo..., s. 172.