Komenda Główna Armii Krajowej
W tym artykule szczegółowo zbadamy Komenda Główna Armii Krajowej i jego wpływ na różne aspekty naszego życia. Od momentu powstania do obecnej ewolucji Komenda Główna Armii Krajowej był przedmiotem badań i debat w różnych dziedzinach i dyscyplinach. Przez lata Komenda Główna Armii Krajowej wzbudził duże zainteresowanie i ciekawość w społeczeństwie oraz był źródłem inspiracji dla licznych badań i projektów. W tym sensie fascynująca jest analiza tego, jak Komenda Główna Armii Krajowej wpłynął na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat, a także nasze relacje międzyludzkie i nasze codzienne życie. Mamy nadzieję, że w ten sposób zaoferujemy pełny i szczegółowy obraz wpływu Komenda Główna Armii Krajowej na nasze codzienne życie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa powstanie warszawskie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość |
dowódca Armii Krajowej |
Komenda Główna Armii Krajowej (KG AK) – organ pracy dowódcy Armii Krajowej.
Komenda Główna składała się z siedmiu oddziałów: Organizacyjnego, Informacyjno-Wywiadowczego, Operacyjno-Szkoleniowego, Kwatermistrzostwa, Łączności, Biura Informacji i Propagandy oraz Finansowego, miała też własnych duszpasterzy.
Organizacja Komendy Głównej AK w lipcu 1944 roku
Grupy podległe bezpośrednio Komendantowi Głównemu
- Kierownictwo Walki Podziemnej, Kierownictwo Walki Cywilnej – Stefan Korboński „Nowak”
- Biuro Finansów i Kontroli – ppłk dypl. Stanisław Thun „Leszcz”, „Malcz”
- Komisja Rewizyjna – Mikołaj Dolanowski „Lod”
- Biuro Informacji i Propagandy – płk dypl. Jan Rzepecki „Prezes”, „Rejent”, „Sędzia”
Oddziały i grupy podległe szefowi sztabu–zastępcy dowódcy
- szef sztabu–zastępca dowódcy – gen. bryg. Tadeusz Pełczyński „Grzegorz”, „Robak”, „Wolf”
- zastępca szefa sztabu do spraw organizacyjnych – ppłk Antoni Sanojca „Kortum”
- Oddział I Organizacyjny – płk Franciszek Kamiński – „Zenon”
- Oddział II Informacyjno-Wywiadowczy – płk dypl. Kazimierz Iranek-Osmecki „Heller”, „Antoni”, „Makary”
I zastępca szefa sztabu–szef Operacji – gen. bryg. Leopold Okulicki „Kobra”, „Niedźwiadek”
- Oddział III Operacyjny – płk dypl. Józef Szostak „Filip”
II zastępca szefa sztabu–kwatermistrz – płk dypl. Zygmunt Miłkowski „Denhof”
- Komenda „Kedywu” – ppłk Jan Mazurkiewicz „Radosław”
- Szefostwo Biur Wojskowych – ppłk Ludwik Muzyczka „Benedykt”
- Kierownictwo Produkcji Konspiracyjnej – por. inż. Witold Gokieli „Ryszard”
- Wojskowy Szef Komunikacji – mjr dypl. Tomasz Bondarczuk-Galiński
- Inspektor Główny Wojskowej Służby Ochrony Powstania – płk Józef Koczwara „Zbigniew”
Upamiętnienie
Na podstawie Decyzji nr 140/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 czerwca 2017 r. dziedzictwo tradycji Komendy Głównej Armii Krajowej przejęło Dowództwo Wojsk Obrony Terytorialnej.
Przypisy
- ↑ Dziennik Urzędowy MON. 2017-06-29. . (pol.).
Bibliografia
- Marek Ney-Krwawicz: Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1055-X.
