Karin Hänel

W dzisiejszym świecie Karin Hänel stał się istotnym i wpływowym tematem w społeczeństwie. Jego wpływ można odczuć w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną, i wywołał otwartą debatę w opinii publicznej. Wraz z szybkim postępem technologii, globalizacją i zmianami społeczno-kulturowymi, Karin Hänel stał się obiektem zainteresowania ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie i wagę Karin Hänel, a także jego wpływ na nasze codzienne życie.

Karin Hänel
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1957
Eschenbach

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Grenoble 1981 skok w dal
srebro Mediolan 1982 skok w dal

Karin Hänel, po mężu Antretter (ur. 28 maja 1957 w Eschenbach) – niemiecka lekkoatletka, specjalistka skoku w dal, dwukrotna medalistka halowych mistrzostw Europy.

Kariera

W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.Zajęła 8. miejsce w pięcioboju na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu, a na kolejnych mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach zajęła 5. miejsce w skoku w dal. Na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián zajęła 7. miejsce w skoku w dal, a na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie 8. miejsce w tej konkurencji. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajęła 7. miejsce.

Zwyciężyła w skoku w dal na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble, wyprzedzając Sigrid Heimann z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i swą koleżankę z reprezentacji RFN Jasmin Fischer. Ustanowiła wówczas nieoficjalny halowy rekord świata wynikiem 6,77 m (IAAF nie uznawała w tym czasie oficjalnych rekordów świata w hali). Na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie zdobyła srebrny medal w tej konkurencji, za Sabine Everts z RFN, a przed Vali Ionescu z Rumunii. Zajęła 8. miejsce w skoku w dal na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach.

Hänel była mistrzynią RFN w skoku w dal w 1978 oraz wicemistrzynią w tej konkurencji w 1981 i 1982, a także halową mistrzynią RFN w skoku w dal w 1977 i 1978, wicemistrzynią w 1981 i 1982 oraz brązową medalistką w 1979 i 1980.

Jej rekord życiowy w skoku w dal na otwartym stadionie wynosił 6,77 m (ustanowiony 1 września 1982 w Rhede).

Przypisy