Karen Blixen

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Karen Blixen. Temat/tytuł/osoba budził na przestrzeni dziejów ogromne zainteresowanie i był źródłem licznych kontrowersji, debat i refleksji. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie na polu akademickim, wpływ na społeczeństwo czy wpływ kulturowy, Karen Blixen pozostawił znaczący ślad w różnych obszarach. W tym artykule będziemy badać jego pochodzenie, ewolucję, cechy charakterystyczne i jego dzisiejsze znaczenie, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Przygotuj się więc na fascynującą podróż po Karen Blixen i odkryj wszystkie aspekty, które czynią ją tak ekscytującą i intrygującą!

Karen Blixen
Isak Dinesen, Pierre Andrezel, Osceola
Ilustracja
Imię i nazwisko

Karen Christence von Blixen-Finecke

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1885
Rungsted

Data i miejsce śmierci

7 września 1962
Rungsted

Narodowość

duńska

Język

duński, angielski, francuski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Muzeum artysty

Muzeum Karen Blixen
w Nairobi

Ważne dzieła
  • Pożegnanie z Afryką
  • Anegdoty o przeznaczeniu
podpis
Odznaczenia
Medal „Ingenio et arti” (Dania)
Nagrody
  • Złote Laury: 1952
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Karen Blixen, właśc. Karen Christence von Blixen-Finecke, pseud. Isak Dinesen, Pierre Andrezel, Osceola (ur. 17 kwietnia 1885 w Rungsted k. Kopenhagi, zm. 7 września 1962 tamże) – duńska pisarka, znana głównie ze wspomnień o swoim życiu w Kenii, wydanych jako Pożegnanie z Afryką. Kilkakrotnie nominowana do literackiej nagrody Nobla (w latach: 1950, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962).

Życiorys

Muzeum Karen Blixen w Nairobi

Urodziła się i dorastała w Rungstedlund w zamożnej rodzinie. Kształciła się w Kopenhadze, Paryżu i Rzymie. Ukończyła kopenhaską Akademię Sztuk Pięknych. Pierwsze teksty literackie zaczęła publikować jako Osceola w duńskich czasopismach w 1905.

W 1914 wyszła za swojego dalekiego kuzyna, szwedzkiego barona – Brora von Blixen-Finecke, po czym przeprowadziła się z nim do Kenii, gdzie zajęła się uprawą kawy w Ngong Hills. Liczne zdrady męża doprowadziły do separacji (1921) i rozwodu (1925), poza tym Blixen zaraziła się syfilisem. Po rozstaniu z mężem sama zajmowała się plantacją przez 10 lat, do 1931, kiedy z powodu załamania się rynku kawy powróciła do Danii. Związała się także z angielskim arystokratą Denysem Finchem-Hattonem, który zainspirował ją do pisania opowiadań.

W 1934 pod pseudonimem Isaak Dinesem wydała Siedem niesamowitych opowieści. Później nadal tworzyła głównie opowiadania, pisząc po angielsku i duńsku. Opublikowała także powieść Niewinne mścicielki. W 1950 została odznaczona królewskim Medalem „Ingenio et arti”, a w 1952 otrzymała nagrodę literacką Złote Laury.

Zmarła w 1962 w Rungstedlund.

Dzieła wydane po polsku

  • Siedem niesamowitych opowieści (1934)*
  • Pożegnanie z Afryką (1937)
  • Zimowe opowieści (1942)
  • Niewinne mścicielki (1947)
  • Ostatnie opowieści (1957)
  • Anegdoty o przeznaczeniu, później wydawane jako Uczta Babette (oryg. Anecdotes of Destiny, 1958)
  • Cienie na trawie (1960)
  • Karnawał (1977)
  • Dagerotypy (1977)
* W nawiasach widnieją daty pierwszego wydania oryginalnego.

Ekranizacje

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Karen Blixen.

Przypisy

  1. ↑ Hans Mehlin, Nomination%20archive%20-%20%20%20 , NobelPrize.org, 1 kwietnia 2020 (ang.).
  2. ↑ a b c Tomasz Raczek: Karuzela z madonnami. Instytut Wydawniczy Latarnik, 2003, s. 31. ISBN 83-917-891-2-8.
  3. ↑ a b c Tomasz Raczek: Karuzela z madonnami. Instytut Wydawniczy Latarnik, 2003, s. 32. ISBN 83-917-891-2-8.
  4. ↑ Niels Jensen: For videnskab og kunst medaljen Ingenio et arti. www.litteraturpriser.dk. . (duń.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot