Jean-Marie Séverin to temat, który od lat budzi zainteresowanie i debatę. Od momentu powstania przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o różnych zainteresowaniach, stając się fenomenem kulturowym przekraczającym granice i pokolenia. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Jean-Marie Séverin, od jego wpływu na społeczeństwo po jego dzisiejsze znaczenie. Poprzez szczegółową analizę staramy się lepiej zrozumieć to zjawisko i jego wpływ w różnych obszarach, umożliwiając w ten sposób szersze i wzbogacające zrozumienie Jean-Marie Séverin.
| Data i miejsce urodzenia |
8 kwietnia 1941 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
samorządowiec, ekonomista |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
przewodniczący Parlamentu Walońskiego (1997), przewodniczący Parlamentu Francuskiej Wspólnoty Belgii (2000–2001) |
| Partia |
Jean-Marie Séverin (ur. 8 kwietnia 1941 w Namur) – belgijski samorządowiec i ekonomista, przewodniczący Parlamentu Walońskiego (1997) i Parlamentu Francuskiej Wspólnoty Belgii (2000–2001).
Absolwent handlu i finansów na Uniwersytecie w Liège. Zaangażował się w działalność Partii Reformatorsko-Liberalnej, od 1995 do 2001 jako jej wiceprzewodniczący, później przeszedł do powstałego na jego bazie Ruchu Reformatorskiego. Od 1970 członek rady miejskiej Forville, które w 1976 stało się częścią gminy Éghezée. Pozostał następnie radnym (1977–1985, 1992–2018) oraz członkiem władz miejskich (1995–2006) w Éghezée. W latach 1974–1985 należał rady prowincji Namur, następnie zasiadał w tamtejszych władzach wykonawczych. Był zarazem delegowany do Parlamentu Wspólnoty Francuskiej oraz Rady Regionu Walońskiego (w 1995 przekształconej w Parlament Waloński). Po usamodzielnieniu ostatniej legislatywy był jej wiceprzewodniczącym, a od lutego do marca 1997 kierował nim po rezygnacji Guya Spitaelsa. Od czerwca 1999 do października 2000 pozostawał ministrem spraw wewnętrznych i służby cywilnej w rządzie Regionu Walońskiego, a następnie do 2001 przewodniczącym Parlamentu Francuskiej Wspólnoty Belgii W obydwu lokalnych legislatywach zasiadał do 2009. Został członkiem zarządów różnych organizacji, m.in. jako wiceszef Zgromadzenia Parlamentarnego Frankofonii, administrator lokalnego organu ds. edukacji oraz szef urzędu ds. ubezpieczeń osób samozatrudnionych.