Jan Pogonowski

W dzisiejszym świecie Jan Pogonowski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiej publiczności. Z biegiem czasu Jan Pogonowski zyskał większe znaczenie w różnych obszarach, od nauki, technologii, polityki, po kulturę i rozrywkę. Celem tego artykułu jest szczegółowe i krytyczne zbadanie różnych aspektów związanych z Jan Pogonowski, aby zapewnić czytelnikowi szeroką i wzbogacającą wizję tego tematu. Poprzez głęboką i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na różne aspekty Jan Pogonowski, zajmując się jego implikacjami, ewolucją i konsekwencjami dla obecnego społeczeństwa.

Jan Pogonowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1823
Oleszyce

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1897
Rzeszów

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1895
do 1897

Burmistrz Rzeszowa
Okres

od 25 lutego 1867
do 1868

Następca

Edward Praschill

Jan Karol Stefan Pogonowski herbu Ogończyk (ur. 28 grudnia 1823 w Oleszycach, zm. 31 grudnia 1897 w Rzeszowie) – notariusz, pierwszy naczelnik miasta Rzeszowa i przewodniczący Rady Miejskiej w latach 1867-1868. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji.

Życiorys

Właściciel Łopuszki Małej koło Przeworska i Janowa. Jego rodzicami byli Józef Onufry z Pogonowa i Anna Berg de Albensberg. Nauki pobierał początkowo w Przemyśli, studiował na Uniwersytecie Lwowskim, po ukończeniu którego w 1847 roku rozpoczął praktykę w magistracie Jarosławia. Po roku został justycjariuszem (urzędnikiem sądownictwa dominialnego) w Jordanowie, skąd po kolejnych dwóch latach przeniesiono go do sądu w Rzeszowie. Zawodowo pracował w c. k. Prokuratorii Państwa, następnie był c. k. notariuszem. Dyrektor Kasy Oszczędnościowej w Rzeszowie od 1862 do śmierci. Sprawował mandat Rady Miejskiej w Rzeszowie. W latach 1874-1890 piastował stanowisko zastępcy marszałka powiatu. Był twórcą kontraktów dokonywanych w magistracie rzeszowski, radzie powiatu, a także umowy ustanawiającej fundację stypendialną Jana Towarnickiego. W 1895 roku został wybrany posłem do Sejmu Krajowego Galicji z III kurii okręgu Rzeszów złożył mandat w 1897, 31 sierpnia 1897 zastąpił go w sejmie Stanisław Jabłoński.

Nagrobek Jana Pogonowskiego

Brał czynny udział w tworzeniu gazety „Głos Rzeszowski”.

Został pochowany 3 stycznia 1898 na Starym Cmentarzu w Rzeszowie.

Żonaty z Emilią Paprocką. Miał trzech synów i dwie córki, siostrzeńcem Jana Pogonowskiego był minister skarbu Jerzy Michalski.

Przypisy

  1. a b Wpis o urodzeniu
  2. Głos Rzeszowski, nr. 1, 4 stycznia 1898

Bibliografia