Jacek Podsiadło
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jacek Podsiadło. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy każdy aspekt Jacek Podsiadło, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się rozwikłać wszystkie aspekty Jacek Podsiadło, aby zapewnić wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi dokładnie zrozumieć ten temat. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę, poprzez implikacje polityczne i prawne, ten artykuł zagłębia się w ekscytującą podróż, która ma na celu odkrycie wszystkich aspektów Jacek Podsiadło.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki |
Jacek Podsiadło (ur. 7 lutego 1964 w Szewnie) – polski poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista.
Twórczość
Jest autorem wielu tomów poezji, publikował wiersze i fragmenty prozy w większości polskich czasopism literackich. Jego wiersze tłumaczono m.in. na angielski, niemiecki, słowacki, słoweński i ukraiński. Jest również autorem przewodnika po Wilnie wydanego przez wydawnictwo Pascal. W swojej twórczości przeciwstawia się formom społecznego ucisku (państwo, wojsko, edukacja), głosząc anarchistyczne i pacyfistyczne poglądy.
W latach 1993–2008 prowadził audycję „Studnia” w Radiu Opole. W latach 2009-2018 prowadził własne Domowe Radio „Studnia” w Internecie. W latach 2000–2007 był stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”. Od 2020 do początku 2024 r. ponownie pisał dla tego tygodnika felietony. Od 2023 r. prowadzi osobistą stronę pod adresem jacpo.pl.
Nagrody i wyróżnienia
W 1992 r. został laureatem Grand Prix w konkursie na brulion poetycki im. M.M. Morawskiej. Laureat licznych nagród literackich, m.in. nagrody im. Georga Trakla (1994), Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1998), Nagrody im. Czesława Miłosza (2000); sześciokrotnie nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” (w 1999 za Niczyje, boskie, w 2000 za Wychwyt Grahama, w 2006 za Krę, w 2015 za Przez sen – finał nagrody i w 2017 za Włos Bregueta – finał nagrody, w 2021 za Podwójne wahadło - finał nagrody), nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2009 w kategorii proza za Życie, a zwłaszcza śmierć Angeliki de Sancé, dwukrotnie nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz” (w 2015 za tom Przez sen oraz w 2023 za tom Człowiek, który odjechał). W 2015 otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius” za całokształt twórczości oraz Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej 2015 za tom Przez sen (ex-aequo z Romanem Honetem). W 2017 otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius” za tom Włos Bregueta.
Wybrane publikacje
- Nieszczęście doskonałe, Toruńskie Towarzystwo Kultury, Toruń 1987.
- W lunaparkach smutny, w lupanarach śmieszny, Staromiejski Dom Kultury, Warszawa 1990.
- Wiersze wybrane 1985–1990, Biblioteka „brulionu”, Warszawa-Kraków 1992.
- Arytmia, Biblioteka „brulionu”, Warszawa 1993.
- Dobra ziemia dla murarzy, Tikkun, Warszawa 1994.
- Języki ognia, Biblioteka „brulionu”, Warszawa-Kraków 1994.
- To all the whales I’d love before, Kartki, Białystok 1996.
- Niczyje, boskie, Biblioteka „brulionu”, Warszawa 1998.
- Wiersze wybrane 1990–1995, Stowarzyszenie „Inna Kultura”, Bielsko-Biała 1998.
- Wiersze zebrane, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 1998 (II wydanie: 2003).
- Wychwyt Grahama, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 1999.
- Cisówka. Wiersze. Opowiadania, Biblioteka „Kartek”, Białystok 1999.
- I ja pobiegłem w tę mgłę, Znak, Kraków 2001.
- Kra, Znak, Kraków 2005.
- A mój syn... (zbiór felietonów), Znak, Kraków 2006.
- Pippi, dziwne dziecko (zbiór felietonów), Hokus-Pokus, Warszawa 2006.
- Życie, a zwłaszcza śmierć Angeliki de Sancé, Znak, Kraków 2008.
- Trzy domy, Jacek Santorski & Co, Warszawa 2009.
- Czerwona kartka dla Sprężyny, Nasza Księgarnia, Warszawa 2009.
- Pod światło, Bez napiwku, Opole 2011.
- Przez sen, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 2014.
- Przedszkolny sen Marianki, Biuro Literackie, Wrocław 2015.
- Włos Bregueta, Wydawnictwo WBPiCAK, Poznań 2016.
- Konie, dziewczyna i pies. Pamiętnik, Nasza Księgarnia, Warszawa 2019.
- Litania i inne wiersze przeciw państwu (wybór wierszy), Wydawnictwo WBPiCAK, Poznań 2019.
- Podwójne wahadło, Wydawnictwo WBPiCAK, Poznań 2020.
Opracowania twórczości
- Tomasz Dalasiński, „Jadąc do ciebie”. Szkice o poezji Jacka Podsiadły, Instytut Literatury / Wydawnictwo Naukowe UKSW, Kraków / Warszawa 2019
Życie prywatne
Jest synem Mieczysława i Stanisławy z domu Pietrzyk.
Przypisy
- ↑ P. Marcinkiewicz, I ja pobiegłem w tę mgłę. O poezji Jacka Podsiadły, w: J. Podsiadło: I ja pobiegłem w tę mgłę, Kraków 2000, s. 6.
- ↑ Nagroda im. Wisławy Szymborskiej. nagrodaszymborskiej.pl. .
- ↑ „Tygodnik Powszechny” zakończył współpracę z Jackiem Podsiadłą , www.wirtualnemedia.pl, 8 lutego 2024 (pol.).
- ↑ Nagroda Nike 1999. nike.org.pl. .
- ↑ Nagroda Nike 2000. nike.org.pl. .
- ↑ Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. .
- ↑ nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015. culture.pl. .
- ↑ Znamy finalistów Nike 2015. Culture.pl. .
- ↑ Nike 2017 – nominacje , wyborcza.pl, 18 maja 2017 .
- ↑ Nike 2017 – finaliści , wyborcza.pl, 5 września 2017 .
- ↑ Nagroda Literacka „Nike” 2021 – są nominacje. Kto w dwudziestce? , gazetapl (pol.).
- ↑ Nominowani 2009 | Nagroda Literacka Gdynia , nagrodaliterackagdynia.pl .
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego 2015 – nominowani , www.orfeusz-nagroda.pl .
- ↑ Ogłoszono nominacje do Nagrody Orfeusza , wirtualnywydawca.pl, 4 maja 2023 (pol.).
- ↑ Silesius 2015: Podsiadło, Sendecki, Książek. Silesius, 2015. .
- ↑ Roman Honet i Jacek Podsiadło laureatami Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. TVN24.pl. .
- ↑ Silesius 2017 – laureaci , silesius.wroclaw.pl (pol.).
- ↑ Wydawnictwo , Instytut Literatury (pol.).
- ↑ Jacek Podsiadło – Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku , www.ppibl.ibl.waw.pl (pol.).
Bibliografia
- Sylwetka Jacka Podsiadły na stronie Culture.pl
- Strona Domowego Radia „Studnia”
- Wywiad z Jackiem Podsiadłą w Gazecie Wyborczej z 31 stycznia 2011
- Marlena Sęczek, Podsiadło Jacek, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 216–220 (tu miejsce urodzenia: Ostrowiec Świętokrzyski)
- Recenzja z tomu „Przez sen” – Dwutygodnik.com
- Recenzja z tomu „Włos Bregueta” – ZamekCzyta.pl