W dzisiejszym świecie Józef Konrad Gorski to temat, który zyskał niespotykane dotychczas znaczenie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Józef Konrad Gorski stał się obiektem zainteresowania ludzi w każdym wieku i na każdym poziomie życia. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w kulturze popularnej, Józef Konrad Gorski to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Józef Konrad Gorski, od jego powstania po możliwy przyszły rozwój. Daj się ponieść tej podróży i odkryj, jak Józef Konrad Gorski zaznaczył się przed i po w świecie, w którym żyjemy.
major dyplomowany artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
I oficer sztabu |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Józef Konrad Gorski (ur. 12 lutego 1897 w Kalwarii (Litwa Kowieńska), zm. 1940 w Charkowie) – major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Urodził się 12 lutego 1897 w Kalwarii, w rodzinie Konrada i Franciszki ze Skarbek-Ważyńskich.
W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie III Artylerii i Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, pozostając oficerem nadetatowym dywizjonu artylerii zenitowej, a później 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie. Został zweryfikowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.
W 1928 roku został awansowany na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku. Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1933, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 4 pułku artylerii lekkiej w Inowrocławiu.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 początkowo pełnił służbę w Dowództwie OPL Kraju na stanowisku I oficera sztabu, a 11 września został przydzielony do sztabu gen. bryg. Piotra Skuratowicza.
Dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.