Ilija Najdoski

W tym artykule poruszony zostanie temat Ilija Najdoski, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Ilija Najdoski to temat, który przykuł uwagę specjalistów, naukowców i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ na różne aspekty życia codziennego. W całej historii Ilija Najdoski był przedmiotem badań, analiz i dyskusji, co doprowadziło do ogromnej różnorodności punktów widzenia i perspektyw. W tym sensie celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na Ilija Najdoski, aby zaoferować czytelnikowi głębokie i rygorystyczne zrozumienie tego tematu.

Ilija Najdoski
Илија Најдоски
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1964
Kruszewo

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1984 Pobeda Prilep
1984–1988 Vardar Skopje 101 (0)
1988–1992 Crvena Zvezda 114 (7)
1992–1994 Real Valladolid 54 (2)
1994–1995 Denizlispor 28 (0)
1995–1996 CSKA Sofia 10 (0)
1996–1997 FC Sion 4 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1992  Jugosławia 11 (1)
1993–1996  Macedonia 10 (0)
W sumie: 21 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ilija Najdoski (mac. Илија Најдоски, ur. 26 marca 1964 w Kruszewie) – macedoński piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy. W swojej karierze 11 razy wystąpił w reprezentacji Jugosławii i strzelił w niej 1 gola oraz 10 razy zagrał w reprezentacji Macedonii. Jego syn Dino także jest piłkarzem i ma za sobą występy w reprezentacji Macedonii U-21.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Najdoski rozpoczął w klubie Pobeda Prilep. Grał w nim w latach 1981–1984. W 1984 roku przeszedł do Vardaru Skopje i w sezonie 1984/1985 zadebiutował w nim w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W Vardarze występował przez 4 lata.

W 1988 roku Najdoski został piłkarzem Crvenej zvezdy Belgrad. Wraz z Crveną Zvezdą trzykrotnie z rzędu wywalczył mistrzostwo Jugosławii w latach 1990, 1991 i 1992 oraz jeden raz zdobył Puchar Jugosławii (w 1990 roku). W 1991 roku wystąpił w wygranym po serii rzutów karnych finale Pucharu Mistrzów z Olympique Marsylia. W 1991 roku zdobył też Puchar Interkontynentalny.

W 1992 roku Najdoski odszedł z Crvenej zvezdy do Realu Valladolid. W 1993 roku awansował z nim z Segunda División do Primera División, a w najwyższej klasie rozgrywkowej w Hiszpanii zadebiutował 4 września 1993 w meczu ze Sportingiem Gijón (0:1). W Realu występował do 1994 roku.

Latem 1994 Najdoski został zawodnikiem tureckiego Denizlisporu. Po roku gry w nim przeniósł się do CSKA Sofia, w którym grał w sezonie 1995/1996. Z kolei w sezonie 1996/1997 występował w szwajcarskim FC Sion, z którym został mistrzem Szwajcarii. W 1997 roku zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1981/82 Pobeda Prilep Jugosławia  Treća liga ? ?
1982/83 Pobeda Prilep Jugosławia  Treća liga ? ?
1983/84 Pobeda Prilep Jugosławia  Treća liga ? ?
1984/85 Vardar Skopje Jugosławia  Prva liga 22 0
1985/86 Vardar Skopje Jugosławia  Prva liga 24 0
1986/87 Vardar Skopje Jugosławia  Prva liga 30 0
1987/88 Vardar Skopje Jugosławia  Prva liga 25 0
1988/89 FK Crvena zvezda Jugosławia  Prva liga 23 2
1989/90 FK Crvena zvezda Jugosławia  Prva liga 29 1
1990/91 FK Crvena zvezda Jugosławia  Prva liga 32 2
1991/92 FK Crvena zvezda Jugosławia  Prva liga 29 2
1992/93 FK Crvena zvezda Jugosławia  Prva liga 1 0
1992/93 Real Valladolid Hiszpania  Segunda División 23 1
1993/94 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 31 0
1994/95 Denizlispor Turcja  I. liga 28 0
1995/96 CSKA Sofia Bułgaria  A PFG 10 0
1996/97 FC Sion Szwajcaria  Nationalliga A 4 0

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Jugosławii Najdoski zadebiutował 12 września 1990 w wygranym 2:0 meczu eliminacji do Euro 1992 z Irlandią Północną. Od 1990 do 1992 roku rozegrał w kadrze Jugosławii 11 meczów i strzelił 1 gola.

Po rozpadzie Jugosławii Najdoski zaczął grać w reprezentacji Macedonii. Zadebiutował w niej 13 października 1993 roku w wygranym 4:1 towarzyskim meczu ze Słowenią. W barwach Macedonii grał w eliminacjach do Euro 96. W kadrze Macedonii od 1993 do 1996 roku rozegrał łącznie 10 meczów.

Bibliografia