Horní Údolí
W dzisiejszym świecie Horní Údolí to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na historię czy wpływ na miejsce pracy, Horní Údolí był przedmiotem wielu badań i debat. Od początków do dzisiejszej ewolucji Horní Údolí był fascynującym tematem, który wzbudził zainteresowanie uczonych, ekspertów i entuzjastów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Horní Údolí, zagłębiając się w jego znaczenie, możliwości i wyzwania, jakie obecnie stwarza.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Wysokość |
615 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
790 76 |
Położenie na mapie kraju ołomunieckiego  | |
Położenie na mapie Czech  | |
 50°12′59″N 17°21′10″E/50,216389 17,352778
| |
Horní Údolí (do 1949 roku Horní Grunt, niem. Ober-Grund, Obergrund) – wieś, część gminy miejskiej Zlaté Hory, położona w kraju ołomunieckim, w powiecie Jesionik, w Czechach.
Leży ok. 5 km na południowy zachód od centrum Zlatych Hor, w dolinie u południowo-zachodnich podnóży masywu Příčneho vrchu.
Na terenie wsi od średniowiecza prowadzono bardzo intensywne prace górnicze. Rewir górniczy zwany Starohoři (niem. Altenberg), usytuowany na zboczach Příčnego vrchu nad wsią, był największym w okolicach Zlatych Hor ośrodkiem eksploatacji rud złota ze złóż pierwotnych. Pierwsze wzmianki o górnictwie w tym rejonie pochodzą z lat 1318-1343. W XIV-XV w. tutejsze bogate złoża zapewniały uzysk w wysokości nawet do 33 g złota i 19 g srebra z 1 tony urobku. Z czasem wyrobiska zeszły tu na głębokość 260 m. Ich odwadnianie zapewniały wydrążone kolejno dwie sztolnie dziedziczne. Gdy jednak to nie wystarczyło, w latach 1598-1600 zbudowano system pomp głębinowych, poruszanych kołem wodnym o średnicy 19 m. Koło napędzała woda, doprowadzana specjalnym 3-kilometrowym kanałem z płynącej nieco na zachód Czarnej Opawy. Pompy sięgały do głębokości ok. 100 m poniżej drugiej (dolnej) sztolni dziedzicznej (tzw. althackelsberskiej). Pożar urządzenia w 1714 r. doprowadził do zalania najgłębszych wyrobisk i znacznego ograniczenia wydobycia w całym rejonie Zlatych Hor.
Przypisy
- ↑ Tomasz pawlik, Agata Pacławska-Pawlik: Górnicza przeszłość Příčnego vrchu Sudety. Przyroda·Kultura·Historia nr 1/178, kwiecień-czerwiec 2022, s. 44-46