Hogan (budynek)
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Hogan (budynek), analizując jego wiele aspektów i odkrywając jego znaczenie w różnych kontekstach. Od jego pochodzenia do dzisiejszego znaczenia, przechodząc przez jego implikacje w różnych aspektach życia codziennego, wyruszymy w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Hogan (budynek). Poprzez szczegółową analizę, studia przypadków i opinie ekspertów podejdziemy do tego tematu z różnych punktów widzenia, aby zapewnić pełny i wzbogacający obraz. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy też całkowitym nowicjuszem, ten artykuł ma na celu przedstawienie wszechstronnej i przystępnej wizji Hogan (budynek), zapraszając Cię do odkrywania i zastanawiania się nad jego znaczeniem i konsekwencjami w dzisiejszym społeczeństwie.
Hogan (w języku Nawahów hooghan) – rodzaj stałego schronienia, z jednym pomieszczeniem w środku. Budowany przez Indian, głównie z plemienia Nawahów, ale także Apaczów.
Oryginalnie budowany był na planie okręgu i w kształcie ściętego stożka, obecnie zwykle na planie kwadratu, z otworem wejściowym skierowanym na wschód. Ściany wykonywane są z drewnianych kłód i gałęzi, oblepionych gliną.
Obecnie jako budynki mieszkalne lub dla celów ceremonialnych używane są głównie stare hogany, zaś nowo wznoszone rzadko budowane są z myślą o mieszkaniu w nich. Każda rodzina praktykująca tradycyjną religię Nawahów musi mieć własny hogan dla kultywowania religii.
Tradycja i zwyczaje
W religii Nawahów w jednej z pieśni opisana jest budowa pierwszego hoganu. Miał go wznieść Kojot z pomocą bobrów dla Pierwszego Mężczyzny, Pierwszej Kobiety i Rozmawiającego Boga.
Istnieją dwa rodzaje hoganów: „męskie” na planie kwadratu z przedsionkiem oraz „żeńskie” na planie okręgu bez przedsionka. „Żeńskie” hogany były zwykle większe i zaczęto je później wznosić na planie sześciokąta lub ośmiokąta, co miało prawdopodobnie związek z możliwością wykorzystania podkładów kolejowych do budowy domów. Otwory wejściowe do hoganów zawsze skierowane są na wschód – dla powitania wschodzącego słońca dla zapewnienia domowi bogactwa i szczęścia. U Apaczów podłoga w hoganie symbolizuje Matkę Ziemię, strop zaś Ojca Niebo.
Użytkowanie hoganów związane było z kulturowymi ograniczeniami. U Nawahów gdy ktoś zmarł we wnętrzu budynku, to jego ciało palone było wraz z hoganem przy zamkniętym wejściu dla ostrzeżenia innych. W innym przypadku zmarłego zwykle wynoszono przez otwór zrobiony w północnej ścianie, a sam budynek opuszczano i palono. W przypadku, gdy w pobliżu hoganu uderzała błyskawica lub podchodził pod niego niedźwiedź, dom taki opuszczano. Drewno z hoganu nigdy u Nawahów nie podlegało ponownemu użyciu.
Przypisy
- ↑ a b c d Apache Houses. AAANativeArts.com. . (ang.).
- ↑ a b c Paula Giese: HOGAN: Diné (Navajo) Traditional House. 1997-05-16. . (ang.).
- ↑ Traditional Navajo Taboos. Navajocentral Website. . (ang.).
- ↑ Ernest Bulows: Navajo Taboos for Nature, Domestic and Wild Animals. Traditional Navajo Taboos . Navajocentral Website. .