Heijō-kyō
W dzisiejszym świecie Heijō-kyō to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, wpływ na codzienne życie ludzi, czy wpływ na polu zawodowym, Heijō-kyō stał się kluczowym aspektem zasługującym na analizę i dyskusję. Aby w pełni zrozumieć ten temat, ważne jest zbadanie jego wielu aspektów i rozważenie różnych perspektyw, które istnieją w tej kwestii. W tym artykule szczegółowo zbadamy Heijō-kyō, badając jego znaczenie, implikacje i wpływ na różne aspekty życia codziennego.
Heijō-kyō (jap. 平城京 także Heizei-kyō; „stolica pokoju”) – stolica Japonii okresu Nara. Zwana również „stolicą Nara” (jap. 奈良の都 Nara no miyako). Wzorowana była na stolicy dynastii Tang w Xi’an i stolicy północnej dynastii Wei w Luoyang. Obecnie znajduje się w pobliżu miast Nara i Yamatokōriyama. Pełniła rolę stolicy w latach 710–740 i 745–784.
Japończycy przy projektowaniu stolicy, wbrew chińskim wzorcom, odeszli od wzoru idealnego prostokąta. Wytyczono obszar o wymiarach ok. 4,3 na 4,8 km. Za północno-wschodnim krańcem miasta, poza podstawowym prostokątem, powstała dzielnica zwana gekyō (jap. 外京 „zewnętrzna stolica”) o rozmiarach ok. 2,2 na 1,7 km. Od północy natomiast dodano pas ziemi o rozmiarach ok. 1,1 na 0,26 km zwany ukyō-hoku-henbō (jap. 右京北辺坊 „rejon północny prawej stolicy”). Miasto podzielono bowiem na lewą stolicę (jap. 左京 sakyō) i prawą stolicę (jap. 右京 ukyō). Pomiędzy tymi częściami przebiegała szeroka na 85 metrów aleja zwana Suzaku-ōji (jap. 朱雀大路). Ulice i aleje w mieście krzyżowały się pod kątem prostym. Ulice miały szerokość 24 m i 12 m.
Zobacz też
Bibliografia
- Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław 1984, ISBN 83-04-01486-6.