Hans-Georg von Friedeburg
W tym artykule poruszony zostanie temat Hans-Georg von Friedeburg, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Od momentu powstania Hans-Georg von Friedeburg wzbudził duże zainteresowanie wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty, badania i tworząc nowe możliwości w różnych sektorach. W trakcie pisania tego tekstu analizowane będą różne aspekty związane z Hans-Georg von Friedeburg, badając jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na obecne społeczeństwo. Ponadto zbadane zostaną różne perspektywy i podejścia, aby lepiej zrozumieć dzisiejsze znaczenie i zakres Hans-Georg von Friedeburg.
 Friedeburg (siedzi pierwszy po prawej) podczas podpisywania kapitulacji w Reims | |
 Generaladmiral
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
Naczelny dowódca Kriegsmarine |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Hans-Georg von Friedeburg (ur. 15 lipca 1895 w Strasburgu, zm. 23 maja 1945 we Flensburgu) – Generaladmiral Kriegsmarine (od 1 maja 1945), Naczelny Dowódca Kriegsmarine (1 maja – 9 maja 1945), następca Karla Dönitza na stanowisku Naczelnego Dowództwa Kriegsmarine.
Życiorys
W marynarce wojennej (okręty podwodne) służył od 1914. Podczas II wojny światowej dowódca U-27. Zagorzały zwolennik rządów Karla Dönitza i jego polityki używania okrętów podwodnych, zdecydowany w swych działaniach marynarz.
W dniu 4 maja 1945 na wzgórzu o nazwie Timeloberg, znajdującym się w pobliżu miasta Lüneburg w północnych Niemczech, podpisał wobec marszałka Montgomery'ego reprezentującego aliantów akt kapitulacji wojsk Wehrmachtu w północnych Niemczech, Danii i Holandii, kończący działania wojenne II wojny światowej na froncie zachodnim. Wzgórze to zostało nazwane przez Brytyjczyków mianem Victory Hill (pol. Wzgórze Zwycięstwa).
Jako jedyny z niemieckich oficerów uczestniczył w podpisywaniu wszystkich aktów kapitulacji III Rzeszy. 4 maja 1945 był jednym z sygnatariuszy aktu częściowej kapitulacji Niemiec przed Brytyjczykami w Lüneburgu ograniczającego się do terenów północnych Niemiec, Holandii oraz Danii. Następnie, 7 maja 1945 uczestniczył w podpisywaniu aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy w Reims. Wreszcie był on, obok feldmarszałka Wilhelma Keitla oraz gen. Hansa-Jürgena Stumpffa, jednym z sygnatariuszy ponownego aktu bezwarunkowej kapitulacji Niemiec, zawartego 8 maja 1945 w Berlinie.
9 maja 1945 roku został zdymisjonowany przez Aliantów. Podczas próby przesłuchania popełnił samobójstwo.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny I i II Klasy z Okuciem Ponownego Nadania
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie
- Odznaka za Służbę Wojskową
- IV Klasy
- III Klasy
- II Klasy
- I Klasy
- Srebrny Krzyż Hiszpanii
- Krzyż Zasługi Wojennej I i II klasy z mieczami
- Srebrny Krzyż Niemiecki (6 czerwca 1942)
- Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej z mieczami (17 stycznia 1945)