W tym artykule zbadamy fascynującą historię Hama, tematu, który z biegiem czasu wzbudził ciekawość wielu osób. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, Hama pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty kultury, nauki, polityki i nie tylko. Dzięki szczegółowej analizie odkryjemy wiele aspektów Hama, jego wpływ w różnych epokach i jego znaczenie we współczesnym świecie. Przygotuj się na ekscytującą podróż w czasie i wiedzy, aby odkryć tajemnice i cuda, które ma do zaoferowania Hama.
Państwo | |
---|---|
Muhafaza | |
Dystrykt | |
Burmistrz |
Abd al-Razzak al-Kutajni |
Wysokość |
305 m n.p.m. |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
33 |
Położenie na mapie Syrii | |
35°08′N 36°45′E/35,133333 36,750000 | |
Strona internetowa |
Hama (arab. حماة, hebr. חֲמָת) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie nad Orontesem, ośrodek administracyjny muhafazy Hama, czwarte pod względem wielkości miasto kraju.
Miasto słynie z norii, 17 starożytnych kół nawadniających, wybudowanych przy użyciu drewna, bez zastosowania gwoździ. Najstarsze norie w Hamie powstały nawet w 1100 r. p.n.e. Są jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta, słyną z wydawania charakterystycznych dźwięków podczas kręcenia się i czerpania wody z koryta Orontesu.
Tereny wokół Hamy były zamieszkiwane już w neolicie.
Hama jest kilkakrotnie wspominana w Biblii jako hebr. חֲמָת. Miasto to było stolicą lokalnego królestwa aramejskiego w Syrii we wczesnym okresie dziejów starożytnego Izraela. Znajdowało się na północny wschód od granic Ziemi Obiecanej – terenów, które miał podbić Jozue. Nawiązało kontakty dyplomatyczne z królem Dawidem. Za panowania izraelskiego króla Salomona wybudowano w tym regionie miasta-spichlerze. Władca Hamat imieniem Irhuleni brał udział w bitwie pod Karkar w 853 p.n.e.
W ciągu swej historii była zajmowana przez Asyryjczyków, Babilończyków, Persów, Macedończyków (wówczas miasto otrzymało nazwę Epifania nadaną przez Antiocha IV Epifanesa), Rzymian, Bizancjum, Arabów, krzyżowców, Turków i Francuzów, by wreszcie w XX wieku stać się częścią niepodległej Syrii.
W latach 1979–1982 Hama była jednym z najważniejszych ośrodków powstania islamistów i miejscem ostatniego starcia między radykalną sunnicką rebelią (Walcząca Awangarda i oddziały Braci Muzułmańskich) a wojskami rządowymi. W czasie tłumienia powstania wojsko zburzyło zabytkowe dzielnice miasta, a w czasie gwałtownego szturmu zginęło od 3 do nawet 25 tysięcy islamistów jak i cywilów.
W roku 2012, Hama ponownie stała się miejscem walk między rebeliantami a siłami rządowymi. W ich wyniku życie straciło ponad 200 osób w niewielkiej miejscowości Tremseh, w muhafazie Hama. W walkach tych wojska rządowe użyły czołgów oraz helikoptery bojowe.