Giovanni D’Alise

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący temat Giovanni D’Alise, badając jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od samego początku Giovanni D’Alise odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na wszystko, od kultury i sztuki po technologię i ekonomię. Na przestrzeni lat Giovanni D’Alise przeszedł znaczące zmiany, dostosowując się do nowych paradygmatów i wyzwań, które pojawiły się z biegiem czasu. Dzięki głębokiej i szczegółowej analizie odkryjemy wiele aspektów Giovanni D’Alise i jego wpływ na współczesny świat, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego ważnego tematu.

Giovanni D’Alise
Herb duchownego Manete in dilectione mea
Wytrwajcie w miłości mojej
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1948
Neapol

Data i miejsce śmierci

4 października 2020
Caserta

Miejsce pochówku

Rzym

Biskup Caserty
Okres sprawowania

2014–2020

Biskup Ariano Irpino-Lacedonia
Okres sprawowania

2004–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 września 1972

Nominacja biskupia

5 czerwca 2004

Sakra biskupia

17 lipca 2004

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 lipca 2004

Konsekrator

Paolo Romeo

Współkonsekratorzy

Salvatore Giovanni Rinaldi
Gennaro Pascarella

Giovanni D’Alise (ur. 14 stycznia 1948 w Neapolu, zm. 4 października 2020 w Casercie) – włoski duchowny katolicki, biskup Caserty w latach 2014–2020.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 23 września 1972 i inkardynowany został do diecezji Acerra. Pracował przede wszystkim w parafii św. Alfonsa Liguoriego w Cancello Scalo. Był równocześnie m.in. urzędnikiem w wydziałach kurialnych i wikariuszem biskupim dla regionu San Felice - Arienzo.

5 czerwca 2004 papież Jan Paweł II mianował go ordynariuszem diecezji Ariano Irpino-Lacedonia. Sakry biskupiej udzielił mu 17 lipca 2004 abp Paolo Romeo.

21 marca 2014 został przeniesiony przez Franciszka na biskupstwo Caserta. Ingres odbył się 18 maja 2014. Zmarł 4 października 2020 roku wskutek komplikacji płucnych związanych z COVID-19.

Przypisy

Bibliografia