W dzisiejszym świecie Fritz Bayerlein odegrał fundamentalną rolę w życiu ludzi. Od momentu pojawienia się Fritz Bayerlein wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy nasze codzienne czynności. W tym artykule zbadamy rolę, jaką Fritz Bayerlein odgrywa w naszym codziennym życiu, a także jego wpływ w różnych obszarach. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w środowisku akademickim, Fritz Bayerlein okazał się dziś tematem niezwykle interesującym i istotnym. Dzięki tym badaniom będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką Fritz Bayerlein odgrywa w naszym życiu i jego wpływ na otaczający nas świat.
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1917–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Fritz Bayerlein (ur. 14 stycznia 1899 w Würzburgu, zm. 30 stycznia 1970 tamże) – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze generalleutnanta. Służył w czasie I i II wojny światowej. Za swoją służbę został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami.
Wstąpił do armii niemieckiej jako szeregowy w 1917 roku. Walczył na froncie zachodnim w 9 Bawarskim Pułku Piechoty. Walcząc w szeregach 4 Pułku Piechoty został ranny i otrzymał Krzyż Żelazny 1. klasy. Po wojnie był przez pewien czas w ochotniczym batalionie piechoty, ale w maju 1919 roku został przeniesiony do 45 Pułku. W 1921 roku ukończył kurs oficerski. Był jednym z tych oficerów, którzy uniknęli usunięcia z armii w czasach Republiki Weimarskiej i dosłużył się stopnia majora.
Podczas kampanii wrześniowej służył jako szef sztabu generała Heinza Guderiana. Pozostał na tym stanowisku w czasie ofensywy na zachodzie i ataku na Francję.
Następny przydział Bayerlein otrzymał w Afryce Północnej. 30 sierpnia 1942 roku przejął dowództwo od generała Walthera Nehringa w czasie bitwy pod Alam Halfa. Później służył pod feldmarszałkiem Erwinem Rommlem oraz generałem Wilhelmem von Thomą. Samodzielne dowództwo otrzymał znowu 4 listopada 1942 roku, gdy Brytyjczycy wzięli do niewoli generała von Thomę pod El Alamein. Kiedy Rommel opuścił Tunezję w marcu 1943 roku, po nieudanym ataku pod Medenine (operacja Capri), Bayerlein został niemieckim oficerem łącznikowym w sztabie włoskiego generała Giovanni Messe. W praktyce Bayerlein nie zawsze zgadzał się ze swoim nowym przełożonym i często działał na własną rękę. W trakcie walk w Afryce Bayerlein dorobił się reumatyzmu. Z tego powodu został odesłany na urlop zdrowotny do Włoch, jeszcze przed kapitulacją niemieckich jednostek w Afryce 12 maja 1943 roku.
W październiku 1943 roku Bayerlein został przeniesiony na front wschodni jako dowódca 3 Dywizji Pancernej. Wbrew rozkazowi Adolfa Hitlera przełamał radzieckie okrążenie pod Kirowohradem. 10 stycznia 1944 roku zostaje mianowany dowódcą nowo utworzonej Dywizji Panzer Lehr. Razem z nią został w marcu 1944 roku przeniesiony na szkolenie na Węgry.
Po wylądowaniu aliantów w Normandii dywizja Panzer Lehr została skierowana do walki w rejonie Caen i poniosła duże straty w czasie dywanowego nalotu w okolicach Saint-Lô (w czasie operacji Cobra).
W czasie ofensywy w Ardenach Bayerlein służył pod generałem Hasso von Manteuffelem.
Później Bayerlein cały czas dowodził 53 Korpusem. 15 kwietnia 1945 generał Fritz Bayerlein razem ze swoimi jednostkami poddał się oddziałom amerykańskiej 7 Dywizji Zmotoryzowanej w Zagłębiu Ruhry. Nie omieszkał nadmienić oficerom amerykańskim biorącym go do niewoli, że praktycznie w dużej części jest Żydem.
Został zwolniony z niewoli 2 kwietnia 1947 roku. Po wojnie napisał wiele prac o tematyce historycznej i militarnej – był zaangażowany w pierwsze poważne studia nad historią II wojny światowej.
Zmarł w rodzinnym Würzburgu 30 stycznia 1970 roku.