Frederick Erroll

W tym artykule zajmiemy się tematem Frederick Erroll i zbadamy jego wiele aspektów. Frederick Erroll to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę wielu osób, wywołując debatę, zainteresowanie i refleksję w różnych obszarach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w środowisku akademickim, Frederick Erroll zachęca nas do refleksji nad jego znaczeniem i zanurzenia się w jego złożoności. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia związane z Frederick Erroll, aby zrozumieć jego zasięg i wpływ na nasze codzienne życie.

Frederick Erroll
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1914
Londyn

Data śmierci

14 września 2000

Minister energetyki
Okres

od 1963
do 1964

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Richard Wood

Następca

Frank Cousins

Frederick James Erroll (ur. 27 maja 1914, zm. 14 września 2000), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Harolda Macmillana i Aleca Douglasa-Home’a.

Był synem inżynera George’a Murisona Bergmansa (rodzina zmieniła nazwisko na Erroll podczas I wojny światowej) i Kathleen Donovan Edington, córki właściciela kuźni z Glasgow. Wykształcenie odebrał w Oudnle School oraz w Trinity College na Uniwersytecie w Cambridge. W latach 1936–1938 był inżynierem w Metropolitan-Vickers Electrical Co. Ltd w Manchesterze.

Podczas II wojny światowej został przydzielony do 4 pułku County of London Yeomanry (Sharpshooters) w Armii Terytorialnej. Zajmował się głównie konstrukcją czołów i ich testowaniem. W latach 1940–1943 był doradcą Naczelnego Dowództwa w Azji Południowo-Wschodniej. W latach 1944–1945 służył w Indiach i Birmie. Z armii odszedł w 1945 r. w stopniu pułkownika.

W 1945 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Altrincham and Sale. W latach 1955–1956 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie zaopatrzenia. Następnie był parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. W latach 1958–1959 był ekonomicznym sekretarzem skarbu, a potem do 1961 r. ministrem stanu ds. handlu. W 1961 r. został członkiem gabinetu jako przewodniczący Zarządu Handlu. W latach 1963–1964 był ministrem mocy.

Erroll zasiadał w Izbie Gmin do 1964 r. Następnie otrzymał tytuł 1. barona Erroll of Hale i zasiadł w Izbie Lordów. Po reformie izby wyższej z 1999 r. pozostał jej członkiem jak dożywotni baron Erroll of Kilmun. W latach 1985–1991 zasiadał w komisji nauki i technologii. Zmarł w 2000 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł barona Erroll of Hale.

Przypisy

  1. jako minister technologii (który przejął zadania ministra energetyki)

Linki zewnętrzne