W artykule zostanie poruszona kwestia Fort Zachodni w Świnoujściu, która ma ogromne znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Fort Zachodni w Świnoujściu jest przedmiotem badań i zainteresowań od wielu lat, a jego aktualność pozostaje aktualna także dzisiaj. Na przestrzeni dziejów Fort Zachodni w Świnoujściu odgrywał kluczową rolę w życiu ludzi, czy to na poziomie osobistym, zawodowym czy akademickim. W tym artykule staramy się pogłębić wiedzę i zrozumienie Fort Zachodni w Świnoujściu, badając jego różne aspekty i możliwe implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę będziemy starali się rzucić światło na ważne aspekty związane z Fort Zachodni w Świnoujściu, aby zapewnić czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą wizję.
nr rej. 563 z 2 sierpnia 1968 | |
Fort Zachodni | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
obiekt militarny |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
1856 |
Ukończenie budowy |
1861 |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Świnoujścia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°55′07,54″N 14°16′29,35″E/53,918761 14,274819 | |
Strona internetowa |
Fort IV Zachodni (niem. Westbatterie, początkowo Batterie A, w latach 1939–45 Fort Henningsen) – fort pruskiej Twierdzy Świnoujście, wybudowany w latach 1856-1861, przeznaczony do obrony portu przed wrogimi okrętami. Składa się on z jednokondygnacyjnej reduty na planie kwadratu, do roku 1863 wzmocnionej murowanymi skrzydłami i otoczonej wałem ziemnym oraz fosą wodną. Po 1878 roku ufortyfikowana bateria nadbrzeżna z tarasem artyleryjskim i podziemnymi kazamatami. W II połowie XIX wieku mała reduta artyleryjska przekształciła się w fort redutowy. Na usypywanym od północy wale ziemnym projektowano kolejne stanowiska dla armat. Na początku XX wieku pojawiły się tu karabiny maszynowe i lekkie moździerze. Po I wojnie światowej fort rozbrojono. W okresie XX-lecia międzywojennego znów zainstalowano tutaj baterię 4 dział nadbrzeżnych kalibru 150 mm, których stanowiska zbudowano na koronie północnego wału ziemnego. W 1941 roku na zachodnim skrzydle fortu wzniesiono betonowy bunkier dowodzenia. Po 1945 Rosjanie zbudowali w centrum i na obu krańcach fortu 3 betonowe bunkry dla armat nadbrzeżnych kalibru 127mm. Do początku XX wieku fort obsadzony był przez piechurów i artylerzystów, przez ok. 300 ludzi. Po wojnie zainstalowano tu szkolną baterię nadbrzeżną III Oddziału Artylerii Morskiej. Na początku 1945 r. bateria wzięła udział w ostrzeliwaniu celów lądowych, po czym jej obsługa zniszczyła działa i ewakuowała się okrętem na zachód. Po wojnie fort wykorzystywała sowiecka marynarka. W 1962 r. obiekt przekazano miastu.
W 1939 roku, Niemcy przemianowali Fort Zachodni w Świnoujściu na Fort Henningsen, na cześć śmiertelnie rannego w trakcie ataku na Westerplatte – oberleutnanta Wilhelm Henningsena. Na bramie fortu znajdowała się także upamiętniająca go tablica.