W tym artykule przyjrzymy się Fabio Dal Zotto i jego wpływowi w różnych kontekstach. Od swojego powstania do obecnej ewolucji Fabio Dal Zotto był tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Przeanalizujemy jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie, jego znaczenie w polu akademickim i jego wpływ na rozwój technologiczny. Dodatkowo sprawdzimy, jak Fabio Dal Zotto na przestrzeni czasu kształtował opinie i postawy ludzi oraz jak nadal stanowi punkt odniesienia w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że dzięki tej wszechstronnej analizie rzucimy światło na Fabio Dal Zotto i zapewnimy pełniejszy obraz jego wpływu na życie codzienne.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Fabio Dal Zotto (ur. 17 lipca 1957 w Vicenzy) – włoski szermierz, florecista i szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku wywalczył indywidualnie złoty medal. W rundzie finałowej, w barażowej walce o złoto pokonał Aleksandra Romankowa z ZSRR 5:1. Parę dni później reprezentacja Włoch w składzie: Carlo Montano, Fabio Dal Zotto, Stefano Simoncelli, Giovanni Battista Coletti i Attilio Calatroni zdobyła srebrny medal we florecie drużynowym. Wystartował tam również w szpadzie drużynowej zajmując siódme miejsce.
Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył srebrny medal drużynowo. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Melbourne. Ponadto zdobył tam brązowy medal w zawodach indywidualnych, plasując się za Aleksandrem Romankowem i Francuzem Pascalem Jolyotem.
Po zakończeniu kariery ukończył studia na dwóch kierunkach: politologii i socjologii.
Jego kuzyn, Andrea Borella, także był szermierzem.