W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Exodus (polski zespół muzyczny), badając jego różne aspekty, pochodzenie i możliwe implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Exodus (polski zespół muzyczny) był przez lata przedmiotem zainteresowania i debaty, wzbudzając ciekawość i uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Na tych stronach będziemy badać jego ewolucję w czasie, różne przejawy w różnych kulturach oraz wpływ na poziom osobisty i zbiorowy. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i refleksji wokół Exodus (polski zespół muzyczny), w nadziei na poszerzenie swojego zrozumienia i wiedzy na ten ekscytujący temat.
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Powiązania |
MadMax |
Strona internetowa |
Exodus – polski zespół artrockowy, wykonujący rock symfoniczny. Utworzony jesienią 1976 w Warszawie przy klubie Riviera-Remont na bazie grupy Źródło braci Andrzeja i Wojciecha Puczyńskich. Oprócz nich w pierwszym składzie zespołu znaleźli się: Paweł Birula, Władysław Komendarek i Jerzy Machnikowski, którego miejsce po roku zajął Zbigniew Fyk.
Uchodzi za jedną z gwiazd Muzyki Młodej Generacji. Należał do najpopularniejszych polskich grup rockowych.
W listopadzie 1977 w klubie Riviera-Remont i w domu Andrzeja Poniatowskiego zespół nagrał suitę Nadzieje, niepokoje, po czym przygotował profesjonalny program estradowy, dając kilkanaście koncertów w różnych miastach Polski. Wziął udział w licznych imprezach muzycznych, takich jak m.in. Polskie Targi Estradowe w Łodzi (1977), Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu (1978-1979), Pop Session w Sopocie (1978) czy Muzyczny Camping w Lubaniu (1979). Koncertował z brytyjskim zespołem The Rubettes; w Rivierze oraz za granicą (ZSRR, RFN, Węgry).
Przygotował muzykę do kilku spektakli muzycznych z których największa popularność zdobyły: Nadzieje, niepokoje (1977), Maski (1979) i Ostatni teatrzyk objazdowy (1980). Dwa ostatnie zostały sfilmowane i były prezentowane przez TVP, lecz taśmy z nimi zostały skasowane – ocalał tylko fragment jednego z widowisk, który został wykorzystany w telewizyjnym filmie Mysz. Wraz z krakowską grupą Skaldowie zespół wziął udział w telewizyjnym widowisku baletowym Podróż magiczna (1979) (reż. A. Wasylewski).
W 1980 zespół wydał album długogrający pt. The Most Beautiful Day, który okazała się sukcesem komercyjnym, osiągając status złotej płyty (sprzedano 200 tysięcy egzemplarzy). W tym samym roku muzycy otrzymali tytuł zespołu, na którego nagrania najbardziej czekają czytelnicy magazynu „Non Stop”. Zrealizowali też kilka teledysków dla Telewizyjnej Listy Przebojów. Na przełomie 1981 i 1982 nagrali i wydali drugi longplay pt. Supernova, zawierający krótsze formy, będące próbą dotrzymania kroku nowym muzycznym trendom. Płytę zapowiedzieli singlem „Jestem automatem”.
W 1983 nawiązali współpracę z Markiem Wójcickim, z którym nagrali album pt. Hazard (wydany premierowo dopiero w 2006). Zespół w nowym składzie miał sprostać erze boomu rockowego w Polsce, tzn. grać ostrzej. Rok później w zespole nastąpił rozłam i doszło do reorganizacji składu. Na przełomie 1985 i 1986 podjęto próby kontynuacji działalności pod nazwą MadMax, a jedynym śladem po twórczości tej grupy są trzy nagrania zarejestrowane w Polskim Radiu Białystok i teledysk do utworu „Atak serca”.
Po odejściu z zespołu Władysław Komendarek rozpoczął karierę solową, a Andrzej Puczyński – po rozwiązaniu Exodusu vel grupy MadMax – założył wydawnictwo płytowe Izabelin, a następnie został prezesem Universal Music Polska. W 1992 została wydana płyta Exodus: Singles Collection (CD, Izabelin), zbierająca wszystkie nagrania singlowe zespołu. W 2010 Stachursky nagrał cover piosenki Exodusu „Ponury pejzaż” i zamieścił ją na płycie pt. Wspaniałe polskie przeboje 2.