W dzisiejszym świecie Eva Marie Saint to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Dzięki swojemu wpływowi na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę Eva Marie Saint stał się wybitną postacią współczesnego życia. Od jego wpływu na media społecznościowe po rolę w polityce, Eva Marie Saint okazał się fascynującym i istotnym tematem we współczesnym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Eva Marie Saint i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty życia codziennego.
Eva Marie Saint (1951) | |
Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1924 |
---|---|
Zawód | |
Współmałżonek |
Jeffrey Hayden |
Lata aktywności |
1946–2014, 2018 |
Eva Marie Saint (ur. 4 lipca 1924 w Newark) – amerykańska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna. Laureatka Oscara za drugoplanową rolę w filmie Na nabrzeżach (1954).
Eva Marie Saint urodziła się w Newark w stanie New Jersey, jako córka Evy Marie (z domu Rice) i Johna Merle’a Sainta. Uczęszczała do Bethlehem Central High School w Delmar, którą ukończyła w 1942 (W 2006 aktorka została wpisana na listę honorową osób, które ukończyły tę szkołę). Studiowała aktorstwo na Bowling Green State University, gdzie była członkiem Delta Gamma Sorority. Na terenie kampusu Uniwersytetu Bowling Green jest teatr, nazwany jej imieniem. Była aktywnym członkiem w teatrze braterstwa Theta Alpha Phi.
Karierę rozpoczęła pod koniec lat 40., grywając w serialach telewizyjnych i na deskach broadwayowskich teatrów. W 1953 otrzymała nagrodę Drama Critics Award za występ w sztuce Hortona Foote’a The Trip to Bountiful, gdzie grała u boku Lillian Gish i Jo Van Fleet.
W filmie zadebiutowała w 1954, rolą w obrazie Na nabrzeżach w reżyserii Elia Kazana. Na planie aktorka partnerowała Marlonowi Brando i Karlowi Maldenowi. Za swój debiut Saint otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Rola Edie Doyle, siostry zamordowanego pracownika doków nowojorskich, otworzyła jej drzwi do kariery filmowej.
Po sukcesie jaki odniósł film Na nabrzeżach, aktorka wystąpiła w boku Dona Murraya w obrazie Freda Zinnemanna Kapelusz pełen deszczu. Opowiadał on historię żołnierza, który po traumie wojny, coraz bardziej uzależnia się od narkotyków. Następnym jej filmem był melodramat Edwarda Dmytryka W poszukiwaniu deszczowego drzewa, gdzie Saint partnerowała Elizabeth Taylor i Montgomery’emu Cliftowi.
Reżyser Alfred Hitchcock zaskoczył wielu, wybierając Saint spośród dziesiątek innych kandydatek do roli femme fatale w swoim klasycznym filmie sensacyjnym Północ, północny zachód (1959) z Carym Grantem i Jamesem Masonem. Obraz według scenariusza Ernesta Lehmana stał się hitem box-office’u i miał istotny wpływ na późniejsze filmy tego gatunku. Obraz zajął 40. miejsce na liście Amerykańskiego Instytutu Filmowego (AFI) „100 najlepszych filmów wszech czasów”.
Obraz Hitchcocka, chociaż mógł być jej napędem do pierwszej ligi amerykańskiego aktorstwa, sama Saint ograniczyła pracę w filmie, aby więcej czasu spędzać z mężem, aktorem Jeffreyem Haydenem, oraz dwójką swoich dzieci. Niemniej jednak, w latach 60., zagrała w dwóch głośnych i niekonwencjonalnych obrazach. U boku Paula Newmana wystąpiła w historycznym dramacie o założeniu Izraela, filmie Exodus (1960), w reżyserii Otto Premingera. Drugim obrazem był dramat Wszystkie mu ulegają z Warrenem Beatty, Karlem Maldenem i Angelą Lansbury na podstawie powieści Jamesa Leo Herlihy’ego i w reżyserii Johna Frankenheimera.
W 1965 wystąpiła w melodramacie Brodziec z Elizabeth Taylor i Richardem Burtonem, a wraz z Jamesem Garnerem zagrała w dreszczowcu o II wojnie światowej 36 godzin w reżyserii George’a Seatona. Saint dołączyła również do gwiazdorskiej obsady komediowej satyry Rosjanie nadchodzą, w reżyserii Normana Jewisona oraz ponownie współpracowała z reżyserem Frankenheimerem przy dramacie sportowym Grand Prix (1966).
Po 1970 Saint powróciła do |telewizji, gdzie grywała w serialach, takich jak Statek miłości czy Na wariackich papierach. Za rolę w filmie telewizyjnym Taxi!!!, otrzymała nominację do nagrody Emmy. Do filmu kinowego powróciła blisko po dekadzie nieobecności, grając matkę Toma Hanksa w komedii Garry’ego Marshalla Nic ich nie łączy, jednak Saint wolała ograniczyć się do pracy w telewizji. W 1990 otrzymała nagrodę Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w miniserialu lub filmie telewizyjnym za rolę w filmie People Like Us.
W 2000 powróciła do grania w filmach występując w Marzyłam o Afryce z Kim Basinger. W 2005 zagrała z Jessicą Lange i Samem Sheppardem w Nie wracaj w te strony. W tym samym roku pojawiła się w filmie familijnym Dzięki tobie, Winn-Dixie, gdzie zagrała gościnnie u boku AnnySophie Robb, Jeffa Danielsa i Cicely Tyson.
W 2006, Saint zagrała w swoim ostatnim filmie Superman: Powrót, jako Martha Kent, przybrana matka Supermana. Na planie aktorka partnerowała Brandonowi Routhowi, Kevinowi Spaceyowi, Kate Bosworth, i komputerowo wygenerowanemu Marlonowi Brando. W 2009 pojawiła się na 81. ceremonii wręczenia Oscarów, podczas której prezentowała nominacje w kategorii najlepszej aktorki drugoplanowej.
Aktorka ma dwie gwiazdy w Hollywood Walk of Fame, pierwsza to gwiazda filmowa znajdująca się przy 6624 Hollywood Boulevard, druga natomiast to gwiazda telewizyjna, znajdująca się przy 6730 Hollywood Boulevard.