Eusebio Escobar

W dzisiejszym świecie Eusebio Escobar stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Eusebio Escobar przykuł uwagę milionów osób na całym świecie. Czy to poprzez badania, debaty, czy po prostu codzienne rozmowy, Eusebio Escobar udowodnił swoje znaczenie w naszym codziennym życiu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Eusebio Escobar, od jego początków po dzisiejszą ewolucję, aby rzucić światło na ten fascynujący i istotny temat.

Eusebio Escobar
Pełne imię i nazwisko

Eusebio Escobar Ramírez

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1936
Kolumbia

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1954–1955 Deportivo Cali 19 (3)
1956–1957 Atlético Bucaramanga 29 (9)
1957 América Cali 16 (5)
1958 Deportivo Manizales 34 (17)
1959–1964 Deportivo Pereira 161 (90)
1964–1965 Independiente Medellín 39 (6)
1965–1966 Deportivo Pereira 23 (9)
1967–1968 Quindío Armenia 39 (15)
1968 Atlético Nacional 7 (0)
1969 Deportivo Pereira 2 (0)
W sumie: 369 (154)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1961  Kolumbia 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eusebio Escobar Ramírez (ur. 2 lipca 1936) – piłkarz kolumbijski grający podczas kariery na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Eusebio Escobar rozpoczął w klubie Deportivo Cali w 1954. Kolejnym jego klubem było Atlético Bucaramanga. Sezon 1957 spędził w Américe Cali, a 1958 w Deportivo Manizales. W 1959 został zawodnikiem Deportivo Pereira i występował w nim prawie 6 lat. W 1964 odszedł do Independiente Medellín, jednak w następnym roku powrócił do Deportivo.

W 1967 został zawodnikiem Quindío Armenia, a rok później przeszedł do Atlético Nacional. W 1969 po raz trzeci został zawodnikiem Deportivo Pereira, gdzie wkrótce zakończył piłkarską karierę. Ogółem w latach 1954–1969 rozegrał w lidze kolumbijskiej 369 spotkań, w których zdobył 159 bramek.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Kolumbii Escobar zadebiutował 30 kwietnia 1961 w wygranym 1-0 spotkaniu eliminacji Mistrzostwa Świata 1962 z Peru. Drugi i ostatni raz w reprezentacji wystąpił tydzień później w spotkaniu rewanżowym. W następnym roku został powołany przez selekcjonera Adolfo Pedernerę do kadry na Mistrzostwa Świata w Chile, na których był rezerwowym.

Bibliografia