Emmanuel Servais
W tym artykule dogłębnie zgłębimy temat Emmanuel Servais, analizując jego znaczenie w obecnym kontekście i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Emmanuel Servais odgrywał kluczową rolę w życiu ludzi, ich ewolucji i rozwoju. Od swoich początków do chwili obecnej Emmanuel Servais był przedmiotem debaty, badań i zainteresowań ekspertów i fanów. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty związane z Emmanuel Servais, badając jego wpływ na kulturę, ekonomię, politykę i inne obszary życia codziennego.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Premier Luksemburga | |
| Okres |
od 3 grudnia 1867 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Lambert-Joseph-Emmanuel Servais (ur. 11 kwietnia 1811 w Mersch, zm. 17 czerwca 1890 w Bad Nauheim) – luksemburski polityk, piąty premier Luksemburga, sprawujący urząd od 3 grudnia 1867 roku do 26 grudnia 1874 roku.
Życiorys
Lambert-Joseph-Emmanuel Servais urodził się 11 kwietnia 1811 roku w Mersch. Był synem burmistrza Mersch.
Po maturze w 1828 roku studiował prawo na uniwersytetach w Gandawie, Paryżu i Liège. Stopień doktora uzyskał na uniwersytecie w Liège.
W latach 1830–1839 pracował jako prawnik w Arlon, a w latach 1836–1839, pod panowaniem belgijskim, zasiadał w radzie prowincji. W 1836 roku wraz z Victorem Teschem (1812–1892) założył liberalną gazetę „L'Écho du Luxembourg”.
Po odzyskaniu przez Luksemburg niepodległości w 1839 roku powrócił do ojczyzny. W latach 1840–1846 pracował jako prawnik, a od 1841 roku był członkiem komitetu przygotowującego tekst luksemburskiej konstytucji. W uznaniu wkładu w prace nad konstytucją otrzymał Order Korony Dębowej.
W 1841 roku Servais poślubił Anne Justine Elisę Boch (1819–1860), z którą miał syna Émile (1847–1928).
W latach 1841–1848 był członkiem Zgromadzenia Stanów, a w latach 1843–1847 członkiem pierwszej rady miejskiej Luksemburga. W latach 1848–1853 był sędzią Sądu Najwyższego.
W latach 1848–1849 był jednym z trzech przedstawicieli Luksemburga w parlamencie frankfurckim. W 1848 roku został zgodnie z cenzusem wyborczym jednogłośnie wybrany na posła z kantonu Mersch. W latach 1853–1857 pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Simonsa, a w latach 1857–1867 był członkiem Rady Państwa.
W 1867 roku był pełnomocnikiem generalnym przy podpisywaniu traktatu londyńskiego gwarantującego niepodległość Luksemburga. W latach 1867–1874 sprawował urząd premiera Luksemburga i jednocześnie funkcję ministra spraw zagranicznych.
Servais udzielił azylu Victorowi Hugo, który opuścił Francję jako uchodźca polityczny po Komunie Paryskiej w 1871 roku; w zamian za zezwolenie na pobyt czasowy w Luksemburgu Hugo musiał zobowiązać się do niezajmowania się polityką.
W latach 1874–1887 Servais przewodniczył Radzie Państwa. Od 1875 roku aż do śmierci pełnił funkcje burmistrza Luksemburga i przewodniczącego Izby Deputowanych.
Servais wiele publikował na tematy związane z rządzeniem państwem i wymiarem sprawiedliwości. Napisał również autobiografię, która ukazała się pięć lat po jego śmierci.
Zmarł 17 czerwca 1890 roku w Bad Nauheim.
Publikacje
- 1895 – Autobiographie de Feu M. Emmanuel Servais, ancien Ministre d'État
Odznaczenia
Lista podana za Biographie nationale du pays de Luxembourg:
- 1855 – Order Lwa Niderlandzkiego (Krzyż Wielki)
- 1865 – Order Orła Czerwonego (II Klasa)
- 1867 – Order Korony Dębowej (Krzyż Wielki)
- 1868 – Legia Honorowa (komandor)
- 1869 – Order Leopolda
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Luxemburger Autorenlexikon 2019 ↓.
- ↑ Biographie nationale du pays de Luxembourg 1972 ↓, s. 474.
- ↑ Biographie nationale du pays de Luxembourg 1972 ↓, s. 479.
- ↑ Biographie nationale du pays de Luxembourg 1972 ↓, s. 478.
- ↑ Biographie nationale du pays de Luxembourg 1972 ↓.
Bibliografia
- Frank Wilhelm: Emmanuel Servais. W: Luxemburger Autorenlexikon. 2019-02-01. . (niem.).
- Jules Mersch: Lambert Joseph Emmanuel Servais (1811–1890). W: Jules Mersch: Biographie nationale du pays de Luxembourg. Luxembourg: Victor Buck, 1972, s. 473–608. (fr.).
|