W tym artykule poruszony zostanie temat Emancypacja kobiet, który był przedmiotem zainteresowań i badań w różnych obszarach na przestrzeni dziejów. Od swoich początków do chwili obecnej Emancypacja kobiet był przedmiotem debaty, badań i kontrowersji, co czyni go podstawowym punktem odniesienia dla zrozumienia różnych aspektów życia człowieka. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zostaną zbadane implikacje i znaczenia Emancypacja kobiet, a także jego znaczenie w bieżącym kontekście. Podobnie przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia, które rzucą światło na ten szeroki i zróżnicowany temat. Dlatego będziemy starali się zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję, która przyczyni się do poznania i zrozumienia Emancypacja kobiet we wszystkich jego wymiarach.
Ten artykuł od 2018-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Emancypacja kobiet – zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym, zapewnienie im dostępu do szkół średnich i wyższych, poszerzenie ich aktywności zawodowej.
Emancypacja kobiet odnoszona jest z reguły do procesów XIX i XX-wiecznych, jednak także wcześniejsze epoki znały przykłady wyraźnego poszerzania ekonomicznych, społecznych, a nawet politycznych praw kobiet. Przykładowo w starożytności pitagorejczycy i Plutarch z Cheronei dopuszczali kobiety na równi z mężczyznami do studiów w szkołach filozoficznych. Kobiety cieszyły się też daleko posuniętym równouprawnieniem w średniowiecznej Flandrii, a polska kultura szlachecka XVI-XVII wieku promowała w małżeństwach kontakty przyjacielskie i partnerskie, nie zaś oparte na podległości.
Pierwsze zorganizowane związki kobiet powstały pod koniec XVIII wieku w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii[potrzebny przypis]. Związane było to z ustanowieniem w tych krajach[potrzebny przypis] nowoczesnych Konstytucji, które dawały np. wolność zgromadzeń i wolność słowa. W połowie XIX wieku aktywność ruchu kobiecego nasiliła się. Pierwsze sukcesy to dopuszczenie kobiet do studiowania na uniwersytetach i do oficjalnej pracy naukowej. Catherine Brewer jako pierwsza kobieta w 1840 r. otrzymała dyplom ukończenia studiów wyższych i tytuł bachelor's degree (inaczej licencjat). W 1863 r. Francja dopuściła kobiety do studiowania na uniwersytetach, w 1897 Galicja. Pierwszą wykładowczynią na paryskiej Sorbonie w 1906 r. została polska uczona Maria Skłodowska-Curie. We Włoszech przypadki kobiet-wykładowców zdarzały się już w wieku XVIII (Laura Bassi, Maria Gaetana Agnesi - obie Uniwersytet w Bolonii).
Prawo wyborcze dla kobiet udało się wywalczyć w XX wieku. W USA prawo kobiet do głosu wprowadziła 19 poprawka do konstytucji w 1920 r. w szeregu stanów istniało wcześniej. W Polsce kobiety uzyskały prawa wyborcze w chwili odzyskania niepodległości w 1918 roku.
Dyskusje wokół tego, na czym polegać ma emancypacja kobiet, są bardzo gorące w ramach ruchu feministycznego. Każda kolejna fala feminizmu przynosiła też odmienne rozumienie emancypacji. Pierwsza fala feminizmu i dominujący w niej liberalny feminizm polegała na przyznaniu kobietom równych praw. Z kolei radykalne feministki drugiej fali uznają to za niewystarczające, wskazując na konieczność całościowej przebudowy społeczeństwa.