Eklektyzm (architektura)

Dzisiaj wkroczymy w ekscytujący świat Eklektyzm (architektura). Temat ten wzbudził zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie i nie ma w tym nic dziwnego. Znaczenie Eklektyzm (architektura) zostało omówione i przeanalizowane w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. W tym artykule proponujemy przeanalizować różne aspekty związane z Eklektyzm (architektura), od jego historycznego pochodzenia po jego dzisiejsze znaczenie. Mamy nadzieję, że ten artykuł nie tylko zaspokoi Twoją ciekawość dotyczącą Eklektyzm (architektura), ale także zainspiruje Cię do głębszego zagłębienia się w jego badanie i zrozumienie.

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Ratusz w Lądku-Zdroju
Budynek dworca dalekobieżnego stacji Lublin Główny
Ratusz w Nowym Sączu

Eklektyzm (z gr. eklektikós – „wybierający”) – kierunek polegający na łączeniu w jednej budowli w sposób swobodny, często niezgodnych ze sobą, elementów wybranych z różnych stylów architektonicznych.

Eklektyzm występuje w różnych epokach, choć od 2. ćwierci XIX wieku do początku wieku XX był, pod postacią historyzmu, stosowany świadomie i programowo, obejmując swym zasięgiem całą Europę oraz Amerykę Północną. W okresie swojego trwania zbiegł się z secesją.

Początkowo było to niemal bezkarne łączenie różnych stylów, wchodzących w skład tzw. stylów historyzujących, czyli tych, które były popularne jako style „neo-”. Style te to: neorenesans, neobarok i neogotyk, czasem obserwuje się elementy klasycystyczne.

Następnie w stosowaniu eklektyzmu nastąpił pewien ład i porządek, w miejskich kamienicach eklektycznych obserwuje się dużo cech renesansowych. Np. okna z charakterystycznymi ozdobami, kolumny i podobne. Z czasem zaczęto budować również tylko w określonym stylu historyzującym.

Przykłady budowli eklektycznych

 Z tym tematem związana jest kategoria: Architektura eklektyczna w Polsce.

Bibliografia

Przypisy

  1. Ján Lacika, Bratislava. Poznávame Slovensko, Vydavateľstvo Dajama, Bratislava 2000, ISBN 80-88975-14-X, s. 168-169.