W dzisiejszym świecie Daniel Salis-Soglio to temat, który staje się coraz bardziej istotny i interesujący. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, Daniel Salis-Soglio stał się powracającym tematem w debatach, rozmowach i analizach. W miarę upływu czasu Daniel Salis-Soglio nadal budzi głęboką refleksję w różnych obszarach, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. Dlatego ważne jest, aby zająć się tym problemem w sposób głęboki i szczegółowy, aby zrozumieć jego zakres i móc zrozumieć jego prawdziwy wpływ na nasze życie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Daniel Salis-Soglio, odnosząc się do jego dzisiejszego znaczenia i znaczenia.
Feldzeugmeister | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1892 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
generalny inspektor inżynierii |
Odznaczenia | |
Daniel Salis-Soglio (ur. 19 lutego 1826 w Chur, zm. 19 września 1919 tamże) – generał artylerii (niem. Feldzeugmeister) cesarskiej i królewskiej Armii, baron, rzeczywisty tajny radca, budowniczy Twierdzy Przemyśl.
Pochodził ze szwajcarskiej rodziny arystokratycznej. Syn szwajcarskiego oficera barona Emanuela Salis-Soglio (1798-1863) i Margarety z baronów Salis-Rietberg (1804-1854).
Jako małoletni wstąpił do Akademii Inżynierii. W latach 1855-1859 był osobistym adiutantem Dyrektora Inżynierii Generalnej arcyksięcia Leopolda. W czasie tej służby i licznych podróży inspekcyjnych po monarchii poznał wszystkie twierdze Cesarstwa.
Został dyrektorem Budowy Fortyfikacji dla południowego Tyrolu z siedzibą w Trydencie, a w 1871 dyrektorem Budowy Fortyfikacji w Przemyślu. W 1873 został szefem inżynierii w Dowództwie Generalnym we Lwowie. Na tym stanowisku 31 października 1874 został mianowany na stopień generała majora. W 1876 został powołany na stanowisko prezydenta Wojskowego Komitetu Technicznego i Administracyjnego. Na tym stanowisku 30 kwietnia 1879 został mianowany na stopień feldmarszałka-lejtnanta. W 1880 został wyznaczony na stanowisko generalnego inspektora inżynierii. W 1891 został szefem Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 76. 27 kwietnia 1899 został mianowany na stopień generała artylerii. 1 sierpnia 1892 został przeniesiony w stan spoczynku.
Jego imię nosi Fort I Twierdzy Przemyśl w Siedliskach.
Był dwukrotnie żonaty. W 1853 r. w Kolonii poślubił Theodore Effingh, z którą miał dwóch synów: Emanuela Johanna (ur. 1854) i Paula Hermanna (ur. 1861). Po śmierci pierwszej żony, w 1902 r. w Wiedniu poślubił Marię Zapałowicz z domu Smole, wdowę po polskim inżynierze Władysławie Zapałowiczu. Tym samym Daniel Salis-Soglio został ojczymem polskiego podróżnika Hugona Zapałowicza.