Cyjan (związek chemiczny)

W dzisiejszym świecie Cyjan (związek chemiczny) stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu niezliczonej liczby osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę, czy znaczenie w historii, Cyjan (związek chemiczny) przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Jego znaczenie przekracza granice i obejmuje różne obszary, co czyni go przedmiotem głębokiej analizy i debaty. W tym artykule zbadamy różne aspekty Cyjan (związek chemiczny) i jego wpływ na współczesny świat, analizując jego znaczenie historyczne, jego obecny wpływ i możliwe implikacje w przyszłości.

Cyjan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C2N2

Inne wzory

(CN)
2
, NCCN

Masa molowa

52,03 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz o zapachu gorzkich migdałów

Identyfikacja
Numer CAS

460-19-5

PubChem

9999

Podobne związki
Podobne związki

cyjanowodór, diacetylen

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Cyjan (stgr. κυάνεος – niebieski) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy pseudohalogenów. Jest bezbarwnym, silnie trującym gazem o zapachu gorzkich migdałów.

Otrzymywanie

Poprzez ogrzewanie cyjanku rtęci(II), w wyniku czego (CN)
2
zmienia się w brunatnawe ciało stałe, „paracyjan” (jest on najprawdopodobniej produktem polimeryzacji cyjanu):

Hg(CN)
2
→ Hg + (CN)
2

Poprzez ogrzewanie mieszaniny Hg(CN)
2
i HgCl
2
(reakcja przebiega w niższej temperaturze niż dla czystego cyjanku i tworzy się mniej paracyjanu):

Hg(CN)
2
+ HgCl
2
→ Hg
2
Cl
2
+ (CN)
2

Mieszając stężone roztwory siarczanu miedzi(II) z cyjankiem potasu. Wytrąca się żółty osad cyjanku miedzi(II) Cu(CN)
2
, który rozkłada się na cyjanek miedzi(I) CuCN i (CN)
2
:

CuSO
4
+ 2KCN → Cu(CN)
2
+ K
2
SO
4
2Cu(CN)
2
→ 2CuCN + (CN)
2

Odwadniając szczawian amonu lub amid kwasu szczawiowego przy użyciu dekatlenku tetrafosforu:

(CONH
2
)
2
→ (CN)
2
+ 2H
2
O

Właściwości

Spala się charakterystycznym niebieskim płomieniem o czerwonej otoczce. Związek ten, ze względu na brak wodoru w cząsteczce ma bardzo wysoką temperaturę spalania w tlenie (około 4000 °C).

Ulega polimeryzacji do brunatnego ciała stałego, rozpuszczalnego w wodzie i etanolu. W zasadach dysproporcjonuje do jonów: cyjankowych (CN
) i izocyjanianowych (OCN
).

Przypisy

  1. a b Henri A. Favre, Warren H. Powell, Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 902, DOI10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m Oxalonitrile, GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 38430 (niem. • ang.).
  3. a b c d e Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 96, ISBN 83-7183-240-0.
  4. a b c d e f g CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-130, 6-69, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  5. a b c Cyanogen, ChemIDplus, United States National Library of Medicine (ang.).
  6. oxalonitrile, Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów (ang.).